Na een uitgebreid ontbijt, onze galgenmaal, vertrokken we uit de Lodge opweg naar Gansbaai uitgezwaaid door Shelag. Met de belofte ooit terug te komen gingen we opweg naar een spectaculair onderdeel van de vakantie; duiken met de witte haai. Gansbaai was de uitvalsbasis voor charter bedrijfjes die gespecialiseerd waren in kooiduiken en het spotten van walvissen. Onze hostes van Whale Rock Lodge had voor ons geboekt en we moesten ons reeds om half elf melden. Na een drie kwartier sturen kwamen we aan in Kleinbaai waar we ons melden bij de receptie van het charter bedrijf. We werden ontvangen met koek en zopie en dienden de creditcard te trekken om het financieel rond te maken. In totaal waren we met 13 helden die deze trip wilden meemaken. We werden verzocht decent zwemkleding aan te doen en daarna te wachten op de ochtendtrip die onderweg was naar de haven. Nou haven, het was eigenlijk een in de rotsen uitgehakte inham waar boten via een ramp de kade opgetrokken werden waarna bemanning en passagiers via een trappetje eraf en erop konden. Helaas stond het water erg laag en moesten we lang wachten voordat de boot van de havenmeester naar binnen mocht. In de tussentijd werd er contact gemaakt met de andere lotgenoten en kregen we instructie hoe het kooiduiken ging en welke aanwijzingen er gegeven zouden worden. Het werd op een humoristische manier gegeven maar wel zodanig dat je het wel uit je hoofd zou laten om een arm of vinger uit de kooi te steken. Daarnaast werd ons aangeraden zeeziekte pilletjes aan te schaffen want er was een ‘mild swell’ die vele mensen zeeziek zou maken. Iedereen behalve De wormholetraveler had een stickertje achter het oor zodat ze daar tegen bestand zouden zijn, zelfs Yannick was overstag gegaan. Uiteindelijk zijn we onderweg gegaan waarbij de mild swell inmiddels was aangegroeid tot swell en de boot stampte er lustig op los. Na ongeveer een half uur varen kwamen we aan bij shark alley waar nogal wat haaien dolfijnen en andere zwemmers zich ophielden. Nadat de kooi op zijn plaats stond en er met dooie tonijn gestrooid was kon het feest beginnen. De wormhole traveler en Laurence mochten als eerste in een wetsuit met schoentjes het ijskoude water in (14,5 graden)……..na het commando “down down !!!!” Moest er diep adem gehaald wordt en aan beugels binnen de kooi jezelf onderwater trekken. De eerste keer kwam in een flits een monster voorbij; een witte haai van ongeveer 4,5 meter een kleintje !
Je eerste reactie is wtf was dat? Na de derde close encounter of the first kind zag je het patroon waarin de aanvallen zich voordeden…..een tonijnenkop aan een touw werd het water ingegooid en daarmee werden de haaien naar de kooi gelokt zodat ze achter de kop aangingen en bijna de kooi inzwommen. Spectaculair dus !
Zo spectaculair dat Laurence op een gegeven moment onder water ging gillen omdat een haai met zijn tanden langs de kooi rammelde.
Nog mooier was het uitzicht boven op de stuurhut daar zag je in het heldere water de haaien aankomen zwemmen. Er zijn daar dan ook een hoop foto’s geschoten…….
Uiteindelijk na twee indrukwekkende uren werd het vertreksein gegeven, net op tijd voor de wormhole traveler die behoorlijk last van zeeziekte begon te krijgen terwijl de rest van het gezelschap nergens last van had! Op de terugweg werd er langs Dyers eiland gevaren waar een zeeleeuwen kolonie van 40 000 beesten te bewonderen was, daarna was het in een rechte streep naar de haven waar koek en zopie op ons wachtte. Naarmate de tijd verstreek werden de haaien steeds groter, de grootste was ongeveer 5,5 m maar in onze gedachte zeker 8 m !
Na dit imposante avontuur vertrokken we richting Stellenbosch waar we een nachtje zouden blijven. Aangekomen in Stellenbosch checkten we in in het River Manor hotel, echte engelse chique waar we ons helemaal thuis voelden. De open haard werd opgestookt en daar hadden we thee met koekjes.
Laurence had voor ons een adres waar we zouden gaan eten: Moyo’s…..een openlucht restaurant waar life optredens waren en we impala en springbok biefstuk konden eten. Gelukkig waren er dekens en twee heaters want 8 gr boven nul is zonder deze attributen niet echt comfortabel.
Na een fantastische avond reden we terug naar ons hotel waar we vol van indrukken in slaap vielen.
GAAF!!!!!!!
Wat een ontzettend heftig “uitje”. Swimming with the fishes is niet geheel zonder gevaren 😉 Ik kan niet wachten om er ook eens eentje recht in de ogen te mogen aankijken.