Zaterdag 8 Juli bezoeken we de wetlands van Saint Lucia op het programma staan hippo’s, crocs en een boot safari. Saint Lucia is de grootste stad in de omgeving en er zijn diverse restaurantjes en winkeltjes. Gelukkig hoeven we geen rekening te houden met voor 21 u terug te zijn in de lodge want het hek wordt voor ons open gehouden…… Het weer is prima alleen waait het stevig. We melden ons bij de toeristeninformatie en krijgen allerlei handige tips. In een supermarkt wordt nog even drinken en snacks ingeslagen en daarna gaan we naar de steiger, waar onze boot straks aanmeert. We hebben de boot bijna voor ons alleen en kunnen dan ook het topdek bemannen, terwijl de overige passagiers benedendeks blijven. Het is een bont gezelschap uit diverse delen van de wereld die makkelijk contact maken.
Tijdens de vaart krijgen we allerlei info toegespeeld en wordt er stil gehouden bij allerlei dieren in het water en op de kant. Vele foto momenten zijn er en onze hoffotograaf knipt er lustig op los.
Na twee mooie uren varen meren we weer af in Saint Lucia en besluiten in dat stadje de lunch te gebruiken. Zo gezegd zo gedaan en daarna naar het strand: nou dat hebben we geweten, gezandstraald werden we en ondanks een skinnie dip van Marina in de golven zijn we er niet lang gebleven.
We moesten een supermarkt plunderen om inkopen voor onze braai te doen want Lau wist daar wel raad mee.
In het aarde donker daarna de terugreis aanvaard hetgeen een uitermate zenuwslopende ervaring was: een samenvatting van zaken die de revue passeerden: koeien op de weg, mensen op de weg,
auto’s links op de weg geparkeerd, auto’s rechts op de weg geparkeerd, onverlichte vrachtwagens, onverlichte auto’s en auto’s die zowel links als rechts inhalen etc. etc.
Uiteindelijk weer aangekomen bij Ezulwini alwaar binnen de kortste keer de braai opgestart werd. Na een mooi avond onder de sterren lonkte het bedje maar niet nadat er een onvervalst potje klaverjassen werd gespeeld waar het er weer heerlijk fanatiek aan toe ging.
