Kyoto stad van Geisha’s, haute cuisine en mega winkelen

Vandaag arriveren we in de stromende regen in Kyoto en na een ouderwets spelletje Metrostation zoeken in het Japans stappen we uit vlak bij het Geisha huisje wat we gehuurd hebben. Onze postduif Marina brengt ons tot vlak bij waar we moeten zijn maar we kunnen het niet vinden. Inmiddels komt het water met bakken uit de hemel en zijn de wormholetraveler en Ger met de bagage gedwongen onder een miniscuul afdakje te schuilen terwijl Marina en Linda bij een van de in de buurt zijnde middenstanders de weg gaan vragen. Algauw blijkt dat we een passage van 80 cm en 180 cm hoog en 10 m lang gemist hebben. Daar moeten we doorheen en de wormholetraveler stoot voor de eerste keer zijn hoofd…….. Inderdaad zijn de huisjes in deze steeg gelegen en door de reeds bekende code kunnen we de deur openen. Onmiddellijk stoot de wormholetraveler voor de tweede keer zijn hoofd en al vloekend verjaagd hij de boze geesten uit het huis. Het geisha huisje bestaat uit twee delen waarin geslapen wordt op een soort plateau en waar de schoenen uit moeten en je op sloffen over een soort rieten mat loopt. Het bed is prima en douche en toilet voldoen aan de strenge eisen van de moderne tijd. Het enige nadeel is, dat het voor Japanse pygmeeën is ontworpen, dus de traveler regelmatig met zijn hoofd tegen een deurpost loopt. Deuren zijn er niet we hebben alleen schuivende panelen.

Na kwartier gemaakt te hebben gaan M en L informatie inwinnen bij community house alwaar het schijnt dat er engels gesproken wordt…. De mannen hebben inmiddels het internet gekoppeld en wachten rustig in het huisje af. Na ongeveer een uur komen de meisjes retour met een kaart van Kyoto en een ervaring rijker hoe Japanners voorkomen dat ze je geen antwoord kunnen geven. Ze geven je dus een verkeerd antwoord en dat is ook een antwoord ! Het blijkt dat iedereen in het community house gemobiliseerd werd om zo nauwkeurig mogelijke antwoorden te geven en dat er onderling toch een aantal minuten werd gediscussieerd alvorens het antwoord te geven.
Inmiddels begint de schemering al in te vallen en besluiten we het Gion District in te gaan, In de sfeervolle buurt hebben we een goede kans de beroemde Geisha’s te zien, op weg naar hun afspraakjes.

De Hanami-Koji straat in deze buurt is beroemd vanwege de prachtige oude koop-manshuizen die nu dienen als restaurants gespecialiseerd in Kaiseki Ryori ofwel, Japanse Haute Cuisine Kyoto Stijl.

We slenteren langzaam richting het centrum en kijken onze ogen uit.

Daarna komen we via de brug in het winkelgebied van Kyoto uit. Het is ongelofelijk het is inmiddels 21:00 u en je kan over de hoofden lopen ( in Kyoto komen 50 miljoen toeristen op jaarbasis); in dit gebied van een aantal vierkante kilometers is er van alles te koop. We blijven fotograferen en zwerven zo door de stad.

Uiteindelijk belanden we in een Japans restaurantje waar we de specialiteit van Kyoto eten; paling met rijst en groene thee…….verukkelijk!

Daarna weer terug naar het huisje, we zien nog hoe er met de inmiddels bekende Japanse accuratesse een accident investigation gedaan wordt waarbij het belangrijkste kruispunt van Kyoto volledig wordt afgezet en mannetjes met megafoon zenuwachtig heen en weer rennen met als gevolg mega files maarrrrrrrrr er wordt niet getoeterd!

Tijdens de terugtocht worden we door de regen opnieuw overvallen en tot op de draad verzopen komen we weer terug in het Geisha huisje. Door slim gebruik te maken van een aanwezige kachel en een draad kunnen we onze spullen toch wel drogen en kruipen we onder het dekbed voor een welverdiende slaap.