Deze ochtend verlaten we Santa Clara, maar eerst een rooftop ontbijt waarbij helaas geen thee geschonken wordt. Koffie, fruit en eieren en juice in overvloed, echter geen thee. Bij navraag blijkt dat er geen thee geschonken wordt omdat de Cubaan het te warm vindt om thee te drinken. Maar wel koffie ????
Voordat we de stad verlaten nemen we nog een kijkje bij het graf van Che, die daar zonder handen begraven is. Toen hij hier opgebaard lag was er een rij van 20 km aan Cubanen om hem de laatste eer te bewijzen.
Helaas was vandaag alles in groot onderhoud, zelfs de palmen werden met de hoge druk spuit gereinigd.
En ook het mausoleum was helaas gesloten.
Maar goed de traveler is zo wie zo klaar met baardmans en de revolutie; hier in Cuba heeft het communisme niet echt goed gefunctioneert volgens hem.
We rijden via Remedios een leuk stadje met een bijzondere geschiedenis;
het werd gesticht in 1514 door de Spanjaard Vasco Porcoallo de Figuera en in 1544, maar ook in 1578, volgde een verhuizing verder landinwaarts om de burgers te beschermen tegen aanvallen van piraten. Nietemin brachten de piraten smokelwaar. De boekaniers uit Sainte Domingue (Haiti) introduceerde ook heidense praktijken. In 1682 had het er alle schijn van dat demonen de stad beheersten. Veel burgers hielden het voor gezien en stichtten in 1691 Santa Clara
In de kerk Iglesia San Juan Bautista, gebouwd in 1692 en een van de belangrijkste koloniale kerken van Latijns Amerika, treffen we een zeldzaam icoon van een zwangere Maria in de kerk,
en een prachtig hoogaltaar voorien van 24 karaats goud.
We nemen de Circuito Norte met eind bestemming Varadero. De weg lijkt wel een wasbord gelardeerd met gaten en potholes.
Na 100 km wisselen we van Chauffeur en denken een licht lunchje in Playa Ganuza te gebruiken. Helaas ondanks dat het er leuk uitziet zijn de lokale tentjes niet geinteresseerd in het fabriceren van eten en we besluiten door te gaan.
In totaal wordt er 218 km afgelegd en pas aan het eind van de middag arriveren we in Varaderos. Beide chauffeurs zitten er redelijk door heen, zo’n wasbord road vergt wat van de concentratie en reactiesnelheid. Na wat zoeken vinden we onze casa wat opnieuw een mooi exemplaar is. De eigenaren spreken prima Engels en we zitten op 1 minuut lopen van het strand. Na de bagage in de kamers gezet te hebben weten dan ook niet hoe snel we in de zee moeten plompen. Heerlijk is het en alle vermoeienissen glijden van ons af.
‘s Avonds proberen we een restaurant te vinden maar aangezien het laag seizoen is zijn er een aantal gesloten, gelukkig vinden we een goede, waar uiteindelijk ook onze Casa eigenaar met zijn dochter dineert. Leuk om te zien dat de mensen enthousiast worden dat je niet in een toeristenfabriek gaat eten, want die zijn er wel degelijk hier in Varadero.
Na de onvermijdelijke rum en een kort kaart spelletje slapen we op onze laatste bestemming in
Baardmans revolutie en zijn communisme zijn echt verschrikkelijk geweest. Volgens mij heeft de Traveller dat goed omschreven…