On our way to Lake Tekapo van hoog zomer naar bijna winter

Vandaag vertrekken we naar Lake Tekapo waar we twee nachten zullen verblijven. Het is al redelijk warm als we in de Travel mobiel stappen en al snel moeten we de airco aanzetten om het enigszins dragelijk in de auto te houden. We laten het landschap aan ons voorbij gaan en proberen niet iedere kilometer foto’s te maken.

Na een aantal uur gereden te hebben stoppen we bij de Rakaia Gorge waar we koffiebreak genieten. De rivier is nog niet echt gezwollen, de sneeuw in de bergen moet nog echt smelten, dus we kunnen redelijk ver op de droge bedding lopen.

Na een heerlijke koffiestop waarbij de meegebrachte thermoskan en zelf gekochte koeken uitkomst brachten, gaan we door richting Geraldine. Een leuk stadje waar we gaan lunchen voordat we doorrijden richting Lake Tekapo.

In Geraldine stoppen we, het is 26 graden en zelfs de verstokte Nieuw Zeelanders hebben opvliegers bij het leven, laat staan de Traveler die het zweet uit zijn ogen moet wrijven. We bezoeken eerst een souvenir shop waar naar schapenvellentjes en ander mogelijke snuisterijen gezocht wordt. De Traveler ziet een paar interessante souvenirs van possum-vacht maar weet uiteindelijk een mooi souvenir te scoren.

Na deze souvenir-zoektocht belanden we in een limonadeproeverij, waar we ondervinden dat de Nieuw Zeelanders niet gierig zijn; je kunt er hele glazen limo proeven zonder verplichting tot koop !

Deze aanpak werkt want we kopen een fles oplos limo die we bij de picknick gaan gebruiken. Na een mooie lunch in de luwte van het openbaar toilet vertrekken we richting Lake Tekapo. Het regent pijpenstelen onderweg en de temperatuur daalt met zeker 16 graden.

Gelukkig als we Lake Tekapo bereiken neemt de regen af en breekt het open. Lake Tekapo is een bijzonder mooi en helder meer met een opvallende blauwe kleur. Deze wordt veroorzaakt door het zogenaamde ‘gletschermeel’: fijngemalen deeltjes die door de gletsjers aan de kop van het meer worden aangevoerd en in het smeltwater blijven zweven.

Lake Tekapo is het op één na grootste van drie ongeveer evenwijdige meren die van noord naar zuid langs de noordrand van het Mackenzie-bekken op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland lopen (de andere zijn Lake Pukaki en Lake Ohau). Het heeft een oppervlakte van 83 vierkante kilometer en bevindt zich op een hoogte van 710 meter (2.330 ft) boven zeeniveau. Het meer wordt aan het noordelijke uiteinde gevoed door de gevlochten Godley-rivier, die zijn oorsprong heeft in de zuidelijke Alpen in het noorden.

De oorspronkelijke uitstroom van het meer was aan de zuidkant, in de rivier de Tekapo. In 1938 werd begonnen met de bouw op een elektriciteitscentrale, oorspronkelijk gepland om in 1943 te worden voltooid, maar in 1942 stopgezet door de wereldoorlog. Tegelijkertijd werden controlepoorten gebouwd om uitstroom naar de Waitaki Dam stroomafwaarts te regelen. Het werk werd opnieuw gestart in 1944 en de krachtcentrale, nu bekend als Tekapo A, kwam online in 1951. Water uit het meer wordt via een 1,4 kilometer lange tunnel onder de stad naar de elektriciteitscentrale geleid, waarbij het water oorspronkelijk naar de rivier wordt teruggevoerd. Met de ontwikkeling van het Upper Waitaki hydro-elektrische schema in de jaren 1970, wordt water nu gevoed in een kanaal van 26 kilometer (16 mijl) dat leidt naar Tekapo B aan de oevers van Lake Pukaki.

We zitten prima aan de rand van het meer en doen snel boodschappen in de aanpalende supermarkt. Dan spotten we een prachtige regenboog die vastgelegd moet worden en laten ons karretje staan en rennen naar buiten, achtervolgd door de security die al snel begrijpt dat de Traveler niets achterover gedrukt heeft, maar slechts een meteorologisch fenomeen wil vastleggen.

Alvorens een eetlocatie op te zoeken besluiten we richting Mount John te gaan om op een van de donkerste plekken op aarde van het uitzicht te gaan genieten. Helaas is de berg gesloten en kunnen we niet naar boven rijden dus rijden we door en komen uiteindelijk op een drooggevallen stuk van het meer terecht. Na een mooi rondje met een aantal kodakmomentjes gaan we weer terug richting motel.

‘s Avonds genieten we van een mooi diner in Blue Lake Eatery op maar een minuut lopen van ons motel.

Aangezien Lake Tekapo geselecteerd is voor de vestiging van een observatorium, door zijn zeer heldere atmosfeer, groot aantal heldere hemelavonden en relatieve vrijheid van lichtvervuiling; het is namelijk zeer geschikt om sterren waar te nemen. In juni 2012 werd een gebied van 430.000 hectare (1.100.000 acres) rond Tekapo door de International Dark-Sky Association uitgeroepen tot Aoraki Mackenzie International Dark Sky Reserve, een van de slechts vier van dergelijke reservaten over de hele wereld.

De Traveler en gezelschap gaan dan ook in de striemende wind met een chillfactor van -15 C, sterren kijken en weten de Milky Way vast te leggen. Een indrukwekkende ervaring kan ik u verzekeren beste lezertjes.

Vermoeid en behoorlijk onder de indruk keren we terug naar het motel, morgen een trek richting de gletsjer van Mount Cook..