Finally Down Under

De wekker gaat om vijf uur donderdagochtend en de WHT worstelt zich uit bed. Vier intensieve dagen van netwerken, assisteren in de organisatie van het Nederlands Kampioenschap Alpine Skiën en het verkennen van de pistes en horeca met de mede-bestuurders van de Nederlandse Ski Vereniging eisen hun tol.

Het is buiten -10 C en het is aarde donker als de WHT naar Salzburg airport rijdt. Het is een rit van ongeveer een uur en 17 minuten en voert over een tweebaansweg weg via Dienten en Bisschofshofen naar Salzburg.

Gelukkig is de WHT bedreven in het berijden van gladde en bochtige wegen. Uiteindelijk komt de WHT safe aan op het W.A. Mozart vliegveld.

Een relaxte vlucht brengt hem naar Zestienhoven waar Moeder Jachthaven op hem wacht.

Een snelle rit brengt hem naar de PCR test locatie waar de spoed test afgenomen wordt, die nodig is voor de reis die deze avond begint richting down under. Een half uur later weet de WHT dat hij negatief getest is en de weg richting Sydney vrij is.

Om richting Sydney te gaan in deze tijden, dien je een geschoold administrateur en IT-er te zijn. Een opsomming van documenten die je moet voorbereiden voordat je überhaupt kunt inchecken is enorm: een e-visa, een dpd, een PCR test met reiscertificaat, vaccinatie bewijzen, paspoort. De 100 vragen die ingevuld moeten worden variëren van of je ooit in Zuid Afrika bent geweest, tot je zweert nooit Chorizo worst zal invoeren in Australie. Ondanks dat de WHT gold member is van de KLM en daarvoor een koffer extra mag vervoeren hebben hij en Moeder Jachthaven best wel moeite om het koffer gewicht onder de 23 kg per koffer te krijgen. Gelukkig met wat slimme inpak strategieën lukt dit en zijn beiden klaar om opgehaald te worden door Milena die hun naar de Metro brengt alwaar de reis echt aanvangt.

Het voordeel van Frequent Flyer zijn is dat het incheck proces redelijk soepel verloopt.

Deze keer gaat het echter minder soepel daar de WHT in het systeem niet geregistreerd staat met twee koffers. Gelukkig weten de opgeroepen hulptroepen dit aan te passen en kunnen de travelers na een verhoor proces over gezondheidstoestand en overleg van 10 kg documenten richting security-check en marechaussee, echter niet voordat er afscheid genomen wordt van Yannick die zich nog even meld. Hij werkt op Schiphol dus een kleine moeite voor hem om de WHT en MJ uit te zwaaien.

Alvorens de Crown Lounge te bezoeken, gaat het eerst richting de pre-check-in alwaar diverse functionarissen opnieuw alle documentatie moeten gaan beoordelen en vaststellen of je überhaupt wel mag boarden. Gelukkig wordt alles goed bevonden en krijgen de travelers het begeerde zegeltje met stempel op paspoort en boarding document.

Na de grenspassage en pre- check- in positioneren de Travelers zich in de nieuwe Crown Lounge die zich wel de master of lounges mag noemen. Traditioneel drinken we een glaasje champagne op de goede reis en vullen we de maagjes met al het lekkers wat de kok bereidt heeft.

Uiteindelijk is het dan zover en mogen we boarden. De vlucht brengt ons naar Singapore waar we op Vrijdag zullen arriveren en met een korte stop-over van vier uur daarna richting Sydney waar we Zaterdagochtend om 08:30 locale tijd zullen aankomen.

De eerste vlucht is zeer relaxed; de WHT scoort twee films, Dune en No time to die, waardoor er al vijf uur verstreken zijn van de totale vluchtduur van 12 uur. Tijdens de vlucht ontstaat er klaarblijkelijk wat onrust onder de passagiers want het lijkt alsof er over de Ukraine gevlogen wordt. De captain komt met de mededeling dat dit niet het geval is want er wordt omheen gevlogen.

De tijd wordt verder gedood met slapen en voordat de WHT het doorheeft wordt de landing richting Changi Airport ingezet. Changi ligt dicht bij de kust en tijdens het aanvliegen zien veel schepen op de rede liggen. De bemanning geeft allerlei COVID-19 instructies zoals melden bij de quarantaine coördinator, mondkapjes op, hou 1,5 meter afstand bij het uitstappen, documenten gereed houden etc. etc.

In Singapore zijn de COVID regels nog ultra streng en de WHT & MJ hebben geluk want de PCR test bij aankomst is komen te vervallen dus kunnen zij met een gerust hart uitstappen zonder lastig gevallen te worden.

Changi airport lijkt uitgestorven en er zijn maar weinig shops open, daar zijn dan wel weer bijzondere zaken te koop zoals een COVID uitrusting.

Uiteindelijk belandt de WHT opnieuw in de lounge en dood daar de tijd tot het boarden van de Quantas vlucht richting Sydney start.

Dit keer is de seating enigszins ongunstig en is de vlucht vol, echter Moeder Jachthaven weet opnieuw een ligplaats voor zichzelf te regelen en kan dus lekker slapen. De vlucht is relaxed en de WHT slaapt toch zo’n zeven uur. Dan is het moment daar dat landing wordt ingezet en de kustlijn van Sydney in zicht komt.

Na 40 uur reizen zet de WHT vaste voet op Australische bodem, een mooi moment !

Nog een barrière staat er tussen hem en Tholau en dat is de Border Patrol waar alles van eten en aanverwante artikelen aangegeven moet worden. Moeder Jachthaven die reeds ervaring heeft met border patrols (zie eerdere afleveringen van de WHT), heeft haar declaration kaartje volledig naar waarheid ingevuld. Natuurlijk moet zij haar tas openen en wordt de Chorizo worst, alsof er een mond en klauwzeer ampul aangetroffen is, verwijderd. De suggestie van Moeder Jachthaven aan de border patroller, om het dan maar zelf te nuttigen, wordt afgewimpeld, want dan had hij het ook aan MJ kunnen geven. Daarna worden Moeder Jachthaven en De Wormholetraveler vrijgelaten en kunnen ze Australie vrij betreden.

Daar vindt dan ook de hereniging na twee jaar met Laurence en Thomas plaats. In de emotionele begroeting raakt Thomas klaarblijkelijk zijn creditcard kwijt en komt daar dus achter op het moment dat het parkeren afgerekend moet worden. Gelukkig na een bliksemactie van Moeder Jachthaven en Laurence wordt de kaart terug gevonden bij de ingang van de terminal. De tevens aangetroffen iPods worden bij lost and found gedropt zodat ons Karma maximaal is.

We zijn klaar om Sydney vandaag te gaan verkennen, maar eerst naar Bondi Beach om de bagage te droppen en kwartier te maken. De WHT is a happy guy !

4 thoughts on “Finally Down Under

  1. Wat heerlijk om Laurence na 2 jaar weer te kunnen knuffelen💜💜 fijne tijd in Australië!!

Leave a Reply