Vandaag wordt het een mooie dag qua weer dus de WHT en MJ besluiten in Bondi te blijven. We starten de dag erg vroeg want om 06:47 leggen we de zonsopgang vast en beginnen we aan onze Bondi to Bronte coastal walk. ThoLau doen deze walk regelmatig en de WHT heeft ze vaak digitaal aan de lijn gehad terwijl ze de walk deden. De zee is erg ruig na de laatste dagen van storm op zee; Bondi Icebergs is gewoon door de zee overstroomd en kan een aantal dagen als zwembad niet gebruikt worden.
De Bondi Icebergs Swimming Club is een Australische winterzwemmerclub gelegen aan de zuidkant van Bondi Beach in Sydney , New South Wales . De zwemvereniging is opgericht in 1929 en heeft een klein museum op de eerste verdieping. Een kenmerkend kenmerk van de Club is de regel dat om het lidmaatschap te behouden het verplicht was dat zwemmers gedurende een periode van vijf jaar op drie zondagen van de vier aan wedstrijden deelnemen..Waterpolo by the Sea wordt daar elk jaar gehouden door Australian Water Polo , waarbij het nationale waterpoloteam van Australië het opneemt tegen verschillende internationale all star-teams. De Bondi Icebergs Club was een locatie voor een Jim Beam- advertentie. Een paar fameuze tegenstanders in de Winter Swimming Association of Australia Championships: Clovelly Eskimos Winter Swimming Club, Coogee Penguins Winter Swimming Club, Wollongong Whales en de Cottesloe Crabs
We lopen de coastal walk op ons gemak richting Bronte, het is op dit tijdstip al behoorlijk druk en af en toe moet de WHT op zij stappen om joggers ruim baan te geven. Australie heeft echt een beweeg cultuur en hier in Bondi is dat duidelijk te zien.
Op diverse strategische plekken zijn fitness stations geplaatst waar aan de fitheid van het lijf gewerkt kan worden.
Ook de coastal walk ontkomt niet aan de tand des tijds en er zijn op diverse plekken reconstructies om historische plekken op te kalefateren en weer publieks waardig te maken.
Je komt ook bijzondere vegetatie tegen en op de coastal walk tref je bijzondere planten en bloemen aan
Het backpackers hotel markeert het einde van de route aan en we haasten ons richting Chapter One om daar op het gemak latte te drinken waarna een deel van het gezelschap aan het werk gaat en de Traveler samen met z’n meissie richting golfbaan gaat want er wordt gegolfd vandaag.
De city tank staat goed geparkeerd alhoewel het wel een stukje lopen is naar het appartement, ook Bondi kampt met een tekort aan parkeerplaatsen en voor ThoLau is het iedere dag weer een vraag waar gaan we de auto kunnen parkeren.
De WHT en Moeder Jachthaven vertrekken lopend richting de golfbaan die op een klif in Bondi gelegen is. Daarvoor lopen ze eerst over de boulevard die een bezienswaardigheid is op zich; muurschilderingen, skatepark en een buiten fitness zijn zo maar een paar interessante zaken die ze tegenkomen.
Natuurlijk ontbreken de surf regels niet op het meest populaire surfstrand van Australie.
Dat Australians laid back zijn, wist de WHT al, maar al zonnebadend remote werken op het strand, vindt zelfs de WHT toch wel heel ver gaan.
Na de boulevard stijgt de weg omhoog de klif op en komen de WHT en MJ allerlei parkjes tegen waar mensen aangenaam verpozen. Ze spotten een dame die aan het yoga-en is, de WHT ziet absoluut niet wat de voor- of achterkant is. Dat ze lenig is ziet hij zo..
Moeder Jachthaven doet nog even een vintage winkel aan en denkt een koopje te scoren, echter de verwarring met betrekking tot de angelsaksische notatie, blijkt dat het stuk couture 300 AUS $ moet kosten.
Uiteindelijk arriveert de WHT op de klif en is best onder de indruk van het natuurgeweld. MJ laat haar haren wapperen in de wind.
Natuurlijk wordt er en passant een stoere Bondi Roof guy gefotografeerd die maar wat graag op de foto gaat
Eindelijk arriveert het gezelschap bij de golfclub en weten een starttijd te arrangeren met twee halve sets, balletjes, pins en water. Het is een negen holes links baan die best wel wat uitdagingen heeft dus de WHT verheugd zich er op
Tot verbijstering van het gezelschap blijkt dat de baan vrij toegankelijk is voor fietsers, joggers, enz. Op een gegeven moment moet zelfs de Traveler wandelaars tegenhouden als Marina op het punt staat met haar driver af te slaan.
Onder toeziend oog van een valk slaat Marina af op hole 5 waarbij de bal over een ravijn heen geslagen moet worden. Toch wel enigszins bevangen door hoogtevrees slaat Moeder Jachthaven de bal het ravijn in. De provisional wordt daarna keurig midden op de fairway geslagen, waarbij het gezegde “every fool can hit a great second ball” weer van toepassing was. MJ is niet meer naar haar balletje gaan zoeken daar was het te steil en te diep voor.
Uiteindelijk terug in het clubhuis geniet de WHT van een lekker Italiaans biertje en wordt de uitslag nog eens stevig geëvalueerd.
Daarna wordt de terugreis aanvaard en loopt het gezelschap via het strand terug richting appartement. Er zijn geen surfers in het water wat nog te ruig en vervuild is.
Dan treffen ze iets bijzonders aan een zeepaardje wat door de woeste golfen op het strand geworpen is. Reanimatie heeft geen zin meer het beestje is helaas verdronken in de woeste zee en daarna op het strand geworpen
Ook deze dag wordt weer bijgeschreven in het Wormholetraveler verslag, no worries
