Onze een na laatste verplaatsing is een gemakkelijke; we hoeven maar 16 km richting Caraïbische kust te rijden waar het Blue Mango Beach hotel op ons wacht. Om er te komen moeten we nog een klein stukje Trunca del Caraïben afleggen om dan een dirt road op te rijden die regelmatig onderwater staat gezien de deplorabele staat van de weg.

De taxi chauffeur kan alleen maar stapvoets rijden en nog bonken we met onze hoofden tegen de ramen. Na wel een hele lange weg door de mangrove arriveren we in wat onze chill stop moet zijn. MB en Pepi slapen in een soort strandhuisje voorzien van fans en een balkon met twee deckchairs en de WHT en MJ slapen in een kamer met balkon op de begane grond.



Gelukkig is het terrein voorzien van veel schaduw, een groot zwembad en een strand met woeste golven. Helaas spoelt er veel hout op het strand aan wat er daardoor niet maagdelijk uit ziet.








Het mag de pret niet drukken want de bar en het restaurant zijn super en we eten iedere dag wat anders. Daarnaast doet het personeel er van alles aan om ons happy te maken. Na de tweede dag weten ze je voorkeuren en helpen je met het kopen van fruit wat helpt tegen onrustige darmen.









De enige activiteit die hier ontplooit wordt is het tuben van Million Dollar Babe En Pepi op een nabij gelegen rivier. Ze worden vroeg opgehaald door de de gids met een taxi die telkens afsloeg op de hotsen klotsen kneuzen weg. Nog groter werd de verwarring als de gids na 200 m bij hun uit de auto stapt en er een soort van vandoor gaat. De verwarring werd nog groter als blijkt dat de chauffeur de weg niet kent en op een gegeven moment achteruit moest en de versnelling niet meer werkt. Helaas, want uiteindelijk is de goede afslag gevonden, maar aangezien de auto niet meer werkte, moest hij geduwd worden door motortaxi mannen, die gelukkig in de buurt waren.


MB en Pepi worden de bush ingejaagd en plotsklaps verscheen daar weer de gids. Na een mooie hike van ongeveer een half uur komen de meiden aan bij het startpunt van het tuben.



De gids had alle spulletjes daar klaar liggen en hij zorgde er ook nog voor om wat sinaasappels uit de boom te halen, waarna het tuben kon beginnen.


De banden glijden over de rivier en de gids hield zijn schaapjes bij elkaar door zijn voeten onder de band te steken. De gids is een echte vogelfluisteraar want hij weet dusdanige lokfluitjes te produceren dat de vogels er gewoon op af komen. De natuur is prachtig en het tuben heel rustgevend.




De tocht eindigde vlakbij een stadje aan het strand. Helaas had de tas van Pepi gelekt dus alles was nat maar die van MB niet, wat wel erg fijn was. Ze drinken samen met de gids koffie en praten over zijn Engelse taal studie. MB heeft nog pennen om weg te geven dus die worden met hem en zijn zusjes gedeeld. Het is erg armoedig in het stadje en hier zie je duidelijk de andere kant van Colombia.




Des te verbazingwekkender was het dat er twee mensen uit een grote wagen stapten en een hondje in een soort invalide wagentje gehesen werd. Een beeld wat niet paste in deze erg arme omgeving.

Uiteindelijk bracht de taxi de beide dames weer terug richting hotel waar ze nog onderweg wel de bananenplantages konden bewonderen; saillant detail, de export bananen zijn reeds in blauw plastic verpakt.

Verder doet het reisgezelschap niet veel en brengt de dagen zonnend door. Hebben we dan helemaal niets te klagen ? Nou de mugjes zijn ware terroristen je ziet ze niet en voor je het weet zit je onder de beten, vooral niet krabbelen want dan wordt je gek van de jeuk. Het keuken personeel verstrekt natuurazijn om verlichting te brengen, maar echt overgaan doet het niet: zelfs Deet 50 zijn deze kleine bijtertjes niet van onder de indruk dus ondergaan we het maar gelaten.


Trouwens het hotelpersoneel neem geen halve maatregelen met het verdrijven van gevaarlijke insecten en vallende kokosnoten. In dit geval worden twee hoornaar nesten met enorme steekvlammen vernietigd. Met gevaar voor eigen leven worden de overblijvers bij elkaar geharkt en alsnog met Roxasect extra strong om zeep geholpen. De kokosnoten worden met gevaar voor eigen leven naar beneden getakeld waarna ze voor consumptie richting keuken gaan.



Verder brengt dit hotel waar we op gehoopt hadden een relaxte sfeer en een goede chill locatie. Na bijna drie hele dagen verblijf vertrekken we morgen naar Cartagena voor onze allerlaatste bestemming in Colombia.















Zo ! Echt wel een hele mooie chill locatie , en wat een mooie fotos weer ! Tuben lijkt me ook wel wat 😀