In alle vroegte moesten we afscheid nemen van Kaapstad; we hadden namelijk om negen uur een afspraak in een van de grootste en gevaarlijkste townships van Zuid Afrika, Khayelitsha met Kirsty Hunt de CEO van MKI South Africa. We hadden met haar afgesproken bij de afslag van de snelweg omdat het niet veilig was zomaar deze township in te rijden. Stipt op tijd kwamen we aanrijden en stond op ons te wachten en reed ons voor naar het Health Information Centre. Onderweg een hoop verbazingwekkende gebouwen gezien en mensen die bezig waren met de echte struggle for life.
Op het Centre aangekomen kregen we eerst een introductie en daarna een rondleiding van Kirsty. De manier waarop deze gemeenschap wordt geholpen en ondersteund is simpel maar doeltreffend: jeugd en volwassenen worden onderwezen in hygiëne, ziektes en hoe ga je er mee om, seksuele voorlichting etc. Kortom bij de basis wordt begonnen en hopen ze op deze manier de mensen uit deze township te ondersteunen,en hun betere levensomstandigheden te bieden. Daarnaast hebben we een opvang voor kinderen (HIS) bezocht die opgezet is door Mama Clover een initiatief van een lokale dame met een visionaire blik en tomeloze energie. Zeer indrukwekkend wat hier gedaan wordt en we hebben veel respect voor de mensen die hier werken onder vaak zware en lastige omstandigheden.
Na dit bezoek gingen we verder richting Hermanus waar de Whale Rock Lodge op ons wachtte. Aangezien we alle tijd hadden werden er een paar stops onderweg gemaakt. De eerste was bij Betty’s Baai waar we een Afrikaanse pinguïn kolonie hebben bekeken waar zo’n 3000 van deze rappe zwemmers huisden. Hier kon je goed zien hoe ze van het strand het water in gingen en vice versa.
Inmiddels begonnen de maagjes te knorren en gingen we opzoek naar een lunch gelegenheid die we in kleinmond baai aantroffen en we hadden geluk de vissersvloot kwam net terug en hadden op Cape Snoek gevist die maar drie maanden te bevissen is want daarna trekt ie weer verder.
De Cape Snoek is een gemeen uitziende vis die daar aan de kade direct verhandeld werd en door de clientèle aan de fiets of lopend mee naar huis genomen werd.
Na dit fotomoment en een heerlijke lunch zijn we doorgereden naar Hermanus alwaar de wonderschone Whale Rock Lodge met eigenaresse Shelag op ons wachtte. Twee ongelofelijk grote en hoge( 4 m) kamers waren voor ons in gereedheid gebracht voorzien van ultieme bedden waarin je verdronk.
We werden door de engelse eigenaresse welkom geheten met thee en cookies en voordat we het wisten had ze ons al van allerlei tips en wetenswaardigheden voorzien. We hadden haar gevraagd voor ons het duiken met haaien te boeken maar doordat er ‘s nachts een een storm zou opsteken ging dat niet door en moesten wij in het programma schuiven. Maar eerst gingen we van het nog steeds superbe weer genieten de oudjes gingen het Cliff pad lopen en de jongeren bleven bij de Lodge. Het pad (11 km) lang deed zijn naam eer aan want ondanks dat het vroeg in het seizoen was werden er weer zuid kapers gesignaleerd vanaf de kliffen.
Na een mooie wandeling, ‘s avonds, op aanraden van Shelag, in de nieuwe haven gaan eten want geen straf was. Daarna met een huilende wind om de lodge heerlijk gaan slapen.
