Over koude soep, flipperkast vogels en Wits & Wagers

Vandaag is er een mannen programma en een vrouwen programma; de gents gaan vandaag de Ben Bullen-route rijden. Deze maakt deel uit van de National Trail en verandert Gardens of Stone National Park in een spectaculair avontuur voor autoliefhebbers. Het pad is geschikt voor goed uitgeruste 4WD’s en slingert langs de Great Dividing Range, door Ben Bullen State Forest en het Gardens of Stone National Park in. Het 4WD-pad passeert onderweg steile zandstenen kliffen, met een schilderachtig uitzicht over de Wolgan- en Capertee-valleien.

De meiden gaan samen met Kymani het dorpje Leura verkennen en diverse uitzichtpunten bekijken. Leura’s hoogte van 985 meter leidt tot incidentele sneeuwval in de winter en een klimaat dat alle vier de seizoenen duidelijk weerspiegelt. Het dorpscentrum ligt aan Leura Mall, dat op dit punt wordt gedeeld door een brede, met gras begroeide middenstrook beplant met bloeiende kersenbomen. Het historische straatbeeld is grotendeels bewaard gebleven, al bestond er ter plaatse bezorgdheid over de ontwikkeling van een winkelcomplex op de plek van een voormalig distributiepakhuis. Het nieuwe winkelcomplex is na overleg met de bredere Leura gemeenschap opnieuw ontworpen om beter aan te sluiten bij de sfeer van Leura Mall en is nu voltooid, met onder meer een Woolworths-supermarkt en een slijterij. Het historische postkantoor is nu de thuisbasis van een persbureau. Het Alexandra Hotel, niet ver van het treinstation, biedt een panoramisch uitzicht vanaf de achterveranda. Er zijn een aanzienlijk aantal restaurants, cafés en coffeeshops langs Leura Mall, tussen de boetieks, cadeau- en antiekwinkels.Ook is Leura de thuisbasis van vele formele tuinen in Engelse stijl, die bezocht kunnen worden, wanneer ze elk jaar begin oktober voor het publiek geopend zijn.

De city tank of Grump moet eerst zo’n 45 minuten richting Ilford NSW rijden. De regen klettert op de auto maar dat mag de pret niet drukken. Eenmaal aangekomen op de plek waar de grote pret gaat beginnen moeten we eerst de banden gedeeltelijk leeg laten lopen. Tho voorzien van paraplu en professionele bandenleeglaatloper trotseert de regen en dan gaat het serieuze vierwiel rijden beginnen.

We rijden een pad op en al gauw moet de lage giering en split-differentieel bijgezet worden.

De Grump kraakt vervaarlijk als we in een hoek van 60 graden een knoepert van een rots beklimmen en proberen te voorkomen dat we gekraakt worden door een boom terwijl we wegglijden op het gladde gesteente.

De WHT die achterin zit wordt heen en weer geslingerd in zijn drie punts gordel. En dit is nog maar het begin, gedurende een paar uur wordt er een poging gedaan de Grump te slopen maar deze geeft geen krimp. OK, een achterlicht hangt uit de bumper maar dat is een kwestie van vast zetten met een schroef.

Uiteindelijk moeten de mannen hun meerdere erkennen in Moeder Natuur die bomen heeft doen omvallen en lichte landslides heeft laten plaatsvinden zodat de Grump niet verder kan. Straatje keren is een helse onderneming en bijna konden we het niet na vertellen, door snel stuurmanschap werd de dag gered. Als afsluiter zien we onze eerste kangoeroe en eerste wallaby die natuurlijk vereeuwigd wordt.

We keren terug op de Ben-Bullen route en maken een foto- en drone-stop bij uitlopers van de gardens of stone.

We ontdekken daar een coole kampeerplek en als kers op de slagroom ook nog een uitdagende klimplek. Tho gaat hier zeker terug komen. Bij het wegrijden duikt de Grump een sinkhole in en voordat de WHT het weet ligt hij als een verfrommeld papiertje tussen de achterbank en de voorstoelen. De co-piloot en de captain liggen in een deuk en de WHT weet ternauwernood weer zijn positie in te nemen

Ondertussen hebben de meisjes hun programma gedaan waarbij het regenachtige weer hun wel parten speelde. Door de laaghangende bewolking was er niet veel te zien maar de onheilspellende sfeer gaf er toch weer een bijzonder tintje aan.

In Leura was het wel ok shoppen maar het was niet te vergelijken met de PC Hoofdt.

Na Leura trokken de ladies via een hike pad terug richting Katoomba

alwaar ze een liervogel aantroffen die een vrouwtje het hof aan het maken was.

Een op hol geslagen flipperkast was er niets bij. Na al dit moois ging het weer op het Loftus huis aan, alwaar de heren door een Rosella op het zonnedek werden ontvangen.

Later kregen we ook nog bezoek van een Kaketoe die op zoek was naar lekkere zaadjes.

Daarna moesten de thuis aangekomen dames de spannende verhalen aanhoren. Als late lunch werd er een volwaardige aangeklede Nacho platter aangeboden waaraan het reisgezelschap zich heerlijk kon laven.

Daarna keerde de rust terug in het Loftus huis, waarbij een ieder zich soigneerde omdat kerstavond aanstaande was.

Klokslag zeven verscheen iedereen aan de mooi gedekte tafel waar gazpacho en venkelsalade op het menu stonden.

Na het aansteken van de houtkachel en op Netflix de open haard op het scherm te toveren, was iedereen klaar om het spel Wits & Wagers te spelen.

Een erg leuk spel waarbij een weetjes vraag gesteld wordt ( bijv. Hoeveel aardes gaan er in onze zon), iedereen een antwoord opschrijft en dat op tafel legt waarna er op het juiste antwoord gegokt kan worden. De winnaar is degene die er het dichtst bij zit of het exacte antwoord (1,2 miljoen keer) heeft en dus a la casino op zijn eigen inzet wordt beloond. Toen de kruitdampen optrokken bleek de WHT met stapels fiches de winnaar en in de tweede ronde Moeder Jachthaven na een shoot out met Sjaan er met de overwinning vandoor ging.

Met een echt kerstavond gevoel werd de avond afgesloten en werd het bed opgezocht, morgen Kerstmis !

2 thoughts on “Over koude soep, flipperkast vogels en Wits & Wagers

  1. Sodeju wat een autorit .. daar wil mijn 4WD echt niet heen 🫢. Ziet er verder weer uit als een heerlijke dag en gefeliciteerd met je overwinning bij het spel 👍.

Leave a Reply