Uiteindelijk na 35 uur vliegen arriveren we in Christchurch (Ōtautahi in Maori), het is de grootste stad op het Zuidereiland en de op een na grootste stad van Nieuw-Zeeland met ruim 380.000 inwoners.
De stad is vernoemd naar het Christ Church-college van de Universiteit van Oxford en ligt halverwege de oostkust aan de monding van de rivier de Avon.
We halen onze Wormholetravel-mobiel op, een fourwheel- drive die ons comfortabel van Zuid naar Noord zal brengen.
Na wat tetris met de koffers en het instellen van airco en elektrisch verwarmde stoelen zijn de Wormholetraveler en het gezelschap klaar om te vertrekken. Aangezien het verkennen nu begint besluiten we het plaatsje Akaroa te bezoeken en niet naar ons appartement in Christchurch te gaan. Akaroa is gelegen aan een fjord en is gelegen op Banks Peninsula. Deze is ontstaan door talrijke uitbarstingen van de vulkanen Lyttelton en Akaroa en was tot zo’n 25000 jaar geleden een eiland. Het schiereiland is 1000 jaar bewoond door Maori’s dus is er veel Maori cultuur te bewonderen.
Het is prachtig weer en de temperatuur gaat snel richting 25 graden. Gelukkig is de Traveler gekleed op 10 graden dus zweet hij al snel uit zijn afritsbroek. In de Travel mobiel wordt de temperatuur op koud gehouden. Aangezien iedereen last heeft van jetlag geeft dit wat discussie tussen de bemanning op de achterbank met die op de voorbank. Onder grote hilariteit blijkt uiteindelijk dat de achterbank zelf het klimaat kan regelen ten opzichte van die van de voorbank.
We rijden via de summit road naar Akaroa en hebben prachtige vergezichten op het fjord en het typische NZ landschap.
Akaroa is in 1840 gesticht door Franse Kolonisten en nu kom je nog steeds veel Franse invloeden tegen. Het is een mooi stadje met een strand in het centrum.
Met geluk kun je er hectordolfijnen, pinguins en zeehonden zien maar waarschijnlijk door de jetlag wordt er niets gespot.
Het landschap is adembenemend en het water heeft een kleur die je normaal alleen in de Caraïben ziet. Boten varen af en aan en er is van alles te zien.
Na een fijne lunch aan het water rijden we verder het schiereiland op langs het fjord. We stoppen in een piepkleine nederzetting en bewonderen een Maori gemeenschapshuis en een kerkje wat over het fjord uitkijkt. Een local verzekert ons dat hier pinguïns zijn maar dat ze helaas uit vissen zijn…..
We rijden door het landschap dat per bocht iets nieuws laat zien, echter na een tijdje keren we om richting Christchurch, een deel van de bemanning ligt versuft op de achterbank dus het wordt tijd richting appartementen te gaan.
Aangekomen in Christchurch checken we in bij het appartement en verfrissen ons snel want de maagjes moeten gevuld worden. De appartementen liggen gelukkig op loopafstand van het centrum dus gaan we met de benenwagen. Helaas is Christchurch zwaar getroffen door een aardbeving in 2011 en telt de stad vele lege plekken die tijdelijk als parkeerplaats dienen. Wel is het een hippe stad die veel aan watermanagement doet en veel straatkunst heeft.
We treffen het want het is de dag van het jaar voor de Kiwi’s want de halve finale van het WK rugby tussen Engeland en the All Blacks wordt vanavond gespeeld en de stad is vol met supporters die hetzelfde willen als wij; eten en de wedstrijd kijken. We komen bij toeval festiviteiten ter gelegenheid van Diwali tegen waar we blijven kijken en verbazen ons over de diversiteit van de bevolking van Christchurch.
Na een tijdje besluiten we door te lopen en bekijken het monument ter nagedachtenis aan de aardbeving van 2011. Het zijn de resten van de kathedraal van Christchurch en je kan goed zien hoe heftig deze aardbeving is geweest.
We lopen door in de richting van het casino, want daar schijnt een sportsbar te zijn, waar we kunnen eten en rugby kijken. Terwijl de avondlucht prachtig kleurt lopen we een wandelroute met mooi verlichte sculpturen en fonteinen.
Bij het casino is het zeer druk en ondanks dat de conciërge haar best doet ons te seaten, is er geen plek. We lopen verder en langzamerhand wordt de Traveler toch wel nerveus dat er geen plek gevonden gaat worden.
Uiteindelijk belanden we in een stand-upcomedian cafe waar men bereid is burgers en frites te serveren en waar de wedstrijd bekeken kan worden op een groot scherm.
Helaas verliezen de All Blacks, toch was het wel mooi om dit mee te maken. Aangezien de jetlag er goed in hakt gaan we terug richting appartement, niet nadat we nog wel even boodschappen gedaan hebben. Best wel bijzonder vindt de WHT dat je nog om 22:30 op zaterdagavond boodschappen kan doen.
Eenmaal terug in het appartement heeft het reisgezelschap niet lang nodig om het bed op te zoeken. Na 72 uur geen bed gezien te hebben sluit de WHT zijn ogen. Morgen richting Lake Tekapo.
