Guyami territory in Panama

Vandaag gaan we de Guyami indianen bezoeken, ze leven nog zoals ze honderden jaren geleden leefde. Uwe brengt ons er heen en fungeert als gids. De Guyami’s leven in de bergen en leven van de opbrengst van de landbouw. Helaas is er meer en meer invloed van de andere wereld met alle problemen van dien. Wij bezoeken vandaag een stam die nog volgens de oude tradities woont en leeft. Na eerst een checkpoint gepasseerd te hebben zijn we in Guyami land en de nederzettingen en mensen zijn volledig gekleed in traditionele kledij en alles gaat te voet of per paard.

We parkeren de auto op bijna het hoogste punt van de berg en dalen te voet af richting de nederzetting.

Na een lange glibberige hike komen we aan in het dorpje we krijgen uitleg over wat er verbouwd wordt (rijst, koffie, cacao, yuca en bonen) en mogen we in de hutten kijken.

Ze spreken een volledig andere taal maar met handen voeten kom je een heel end. Na de rondleiding vertrekken we weer en moeten nu het pad naar boven opklimmen. Gelukkig zijn er halverwege indianen bezig het pad vrij te maken van de overwoekering en hebben ze een Fer de Lance gevonden en gedood. De Fer de Lance is een zeer giftige slang die erg aggressief is, zeker als je in zijn territorium komt. We prijzen onze redder in de nood voor zijn moed en nemen afscheid.

Uwe rijdt ons terug en Marina ziet vele kodakmomentjes.

In San Felix bezoeken we een kerk die prachtig beschilderd is, opnieuw foto’s !!

Na thuis komst besluiten we naar zee te gaan wat op 6 km afstand ligt; het strand heeft niet echt de blauwe vlag maar er is genoeg te zien en te doen. Zelfs een breechende bultrug doet de Panamezen in vervoering raken.

Aangezien Uwe ons had gebracht moesten wij een taxi terugnemen, Marina wist het natuurlijk weer zo te plooien dat we met een taxi uit David die toevallig lag te chillen op het strand we mee terrug kunnen rijden. We worden afgezet bij de beste italiaanse ijsmaker van centraal amerika en na vele proeferijtjes kunnen we heerlijk aan ons ijsje likken.

‘s Avonds gaan we bij een Italiaans restaurant eten op voorspraak van de eigenaresse van de Finca. Het eten is goddelijk (geen piza!) en we gaan samen met de eigenaar en eigenaresse op de foto.

Volledig verzadigd gaan we het mandje in…..Pura Vida!!!