Deze ochtend vertrekken we richting Sauraha in Chitwan. Eigenlijk rijden we weer dezelfde weg richting Kathmandu maar bij Mugling slaan we rechtsaf richting Chitwan. Het is de doorgaande route naar India en dat is goed te merken aan het vrachtverkeer. De vrachtwagens zijn rijdende paleizen en zijn volledig gepimpt; je vraagt je af en toe wel af of de chauffeur nog wel überhaupt iets ziet door de versierde ramen.
Onze chauffeur heeft zijn diploma dangerous roads rijden zeker gehaald; hij rijdt de bus soepeltjes door het extreme verkeer heen, her en der toeterend en remmend maar eigenlijk zonder dat wij een onveilig gevoel krijgen. Na goed Nepalees gebruik is er ook een jonge bijrijder aan boord Hari genoemd. Hari functioneert als een levend park assist systeem en collision avoiding systeem. Door middel van fluitjes waarschuwt hij de chauffeur of hij te dicht bij de afgrond komt of dat hij in smalle straatjes door kan rijden. En met klop signalen bij het achteruit parkeren wordt de grote bus op de millimeter geparkeerd. De twee zijn volledig op elkaar ingespeeld en het is mooi om te zien hoe Hari in zijn rol groeit tijdens onze tocht.
Naarmate we verder afdalen uit de bergen wordt het warmer en warmer en al gauw kunnen we de truien uit en de mouwen oprollen.
Uiteindelijk komen we aan bij het Royal Park Hotel waar we door het gehele team worden verwelkomt. Het hotel is voorzien van een prachtige tropische tuin en is dicht bij de rivier gelegen.
Na snel de koffers op de kamer gezet te hebben en een uitstekende lunch genuttigd te hebben gaan we de omgeving verkennen. Een twee en een half uur durende village walk staat op het programma. We gaan traditionele Tharu dorpjes bezoeken. De Tharu’s is een minderheid die in Chitwan woont en wordt door de overheid als een officiële nationaliteit erkent . Zij zijn van oorsprong vissers, maar velen houden zich nu bezig met landbouw en veeteelt. Zelf zeggen de Tharu dat ze bosmensen zijn en doordat ze nooit in het buitenland naar werk op zoek zijn gegaan zijn ze redelijk geïsoleerd en werken ze nog volgens eeuwenoude tradities.
Ondank dat we een 4 daagse trek in de benen hebben zetten we er flink de pas in en hebben we gelukkig voldoende water bij ons want het is behoorlijk heet.
We zitten midden in het rijstplant seizoen en onderweg zien we behoorlijk wat activiteit op de rijstvelden.
Op de terugweg zien we vele olifanten met hun berijder (Mahout) terug naar de stal gaan, olifanten worden hier nog als zware lasten verplaatsers gezien en worden als zodanig op allerlei karweien ingezet.
Uiteindelijk komen we bij de rivier uit waar een aantal neushoorns een bad aan het nemen is. Ondanks de invallende duisternis weten we hier van weer het een en ander op de gevoelige plaat vast te leggen en hebben mooie verhalen voor tijdens het diner.
In de beslotenheid van de tuin van het hotel hoor je het geluid van de het oerwoud aanzwellen. Het is een prachtig geluid en de wormhole traveler kan hier uren naar luisteren. In de nacht wordt de Traveler wakker van het blaffen van de honden die als bezeten tekeer gaan, de volgende ochtend blijkt dat een neushoorn door de straat achter het hotel is gelopen. Uiteindelijk heeft een opgetrommelde mahout met z’n olifant het beest weer de jungle in gejaagd, maar het gaf wel behoorlijk wat consternatie.
De volgende ochtend spotten we twee neushoornvogels die op hun gemakje in een boom in de tuin zitten. De gids vertelt later dat het bijzonder is omdat het nestelseizoen vol van start is gegaan en dat je dan deze beesten dan niet in de bewoonde wereld ziet.
Na het ontbijt, gaan we een boottochtje op de rivier maken. Het woord boot is hier niet op zijn plaats want het is eigenlijk een uitgeholde boomstam die geheel uitblinkt in stabiliteit. De boot wordt geruisloos voortbewogen door een local die op de achterkant staat en de boot door midel van een stok voort duwt, precies zoals de gondeliers het in Venetië doen.
We hebben het devies gekregen stil te zijn en te zitten want er zijn redelijk fors uitgevallen krokodillen in de rivier die onuitputtelijke trek hebben.
Een gewaarschuwd mens telt voor drie dus we zijn muisstil en bewegen ons niet. We spotten van alles; kingfishers, ooievaars, roofvogels, krokodillen en een neushoorn die voor onze neus gaat grazen en uiteindelijk het water in stapt. De camera maakt overuren ! Onze gids Phule vertelt ons in gebroken Nederlands wat hij spot en legt ook uit wat we precies zien, zeer verhelderend !
Na een mooi tochtje komen we aan bij het elephant breeding centre waar tot onze verbijstering zelfs de olifantjes aan de ketting staan. Dit is niet wat wij onder een breeding centre verstaan……Bij navraag blijkt dat men juist bezig is met een setting te maken waar alle olifanten los kunnen lopen, maar dat deze werkzaamheden niet kunnen worden uitgevoerd als er olifanten tussendoor lopen.
Hierna lopen we terug richting hotel, een tochtje van een uurtje. Opnieuw schieten we plaatjes van dit kleurrijke land
Onderweg maken we nog een stop bij de rivier waar de olifanten worden gewassen. Het is een beetje een toeristisch gebeuren maar je kan wel zien dat de olifanten er van genieten en daar gaat het uiteindelijk om.
Na de lunch gaan we een tochtje maken op de rug van de olifant; je moet je voorstellen dat je op een omgekeerde salontafel zit met een poot tussen je benen.
De traveler en Marina zitten op een olifant die redelijk schommelend door de jungle gaat, gelukkig heeft de traveler een pleister over z’n navel geplakt tegen zeeziekte dus heeft hij nergens last van. We spotten van alles een vos, diverse soorten herten, vogels, apen en een heuse neushoorn die aan het badderen is. Helaas zien we niet de tijger waarop de Traveler gehoopt had, later horen we dat de Japanners de dag daarop wel geluk hadden want die spotten een tijger, die naar onze mening eigenlijk voor ons bedoeld was.
Op de terugweg worden we overvallen door een onweersbui die niet door uitbarsting komt maar wel voor een behoorlijke wind zorgt die voor een prachtig effect van dwarrelende blaadjes zorgt in het bos.
‘s Avonds voor het diner kunnen we in de tuin van het hotel nog genieten van de traditionele Tharustick dansen, die nog steeds bij verschillende gelegenheden worden uitgevoerd door de dorpelingen in Chitwan. Het zijn een soort martiale kunsten in dansvorm, redelijk spectaculair uitgevoerd. Aan het eind van de show worden de toeschouwers uitgenodigd om mee te doen en ziet Marina kans de hele dansgroep uit z’n ritme te krijgen.
De avond eindigt met een verrassingsspeech voor onze reisleidster Margreet die een hell of a job heeft gedaan door ons geruisloos zonder problemen door Nepal te leiden. Mooie woorden en een envelop met inhoud zijn haar deel. Ook Linda met haar foundation Maha mata wordt niet vergeten, ook voor haar mooie woorden en een opbrengst die in haar projecten gestopt kan worden. We beseffen dat we twee bijzondere weken hebben gehad ondanks dat de reis in Nepal nog niet geheel voorbij is.
Morgen gaan we richting Kathmandu waar de Wormholetraveler en Marina nog drie nachten in het Kathmandu guesthouse mogen verblijven.
Wat een fantastisch verhaal en wat een mooie plaatjes 😀geweldig !
Wat een indrukken doen jullie op tijdens deze reis, prachtige foto’s en dito verhalen! Geniet er nog maar goed van. Veel liefs uit HvH!