Alvorens ons naar Trinidad te verplaatsen bezoeken we het Palacio del Valle in Cienfuego met een bijzondere bouwstijl. Het is in verschillende periode afgebouwd en heeft Moorse, neo klassieke en Franse haute culture stijl kenmerken.
Aangezien Cienfuegos een rijke stad is, zijn er winkels aanwezig die natuurlijk bezocht moeten worden, we kopen nog souvenirs
en bezoeken de oudste begraafplaats van Cuba waar de gieren reeds staan te wachten
Het beloofd een warme dag te worden het is al 35 graden dus we besluiten op weg te gaan naar de botanische tuin, nou ja tuin, 90 hektaren groot met meer dan 600 palmsoorten en 300 cactus soorten. Gelukkig hebben we de Gallileo app die ons feilloos naar de botanische tuin leidt. In de zinderende hitte lopen we in de schaduw van gigantische palmen, baobap bomen en cactussen.
We zie prachtige bloemen en reuzen bamboe en dreigen de weg kwijt te raken als Galileo ons weer in de juiste richting brengt.
We horen allerlei dieren geluiden en spotten allerlei vogels. Eindelijk weten we bezweet het restaurantje met koud bier te bereiken waar we onder het genot van een zingende gitarist weer bij komen. We vragen aan de aanwezige locals of er apen zijn, wij menen ze gehoord te hebben, als antwoord krijgen we te horen dat die alleen in de regering zitten, tot grote hilariteit van alle toehoorders.
Onderweg gaat het weer richting El Nicho, via een hoogvlakte met een hoop gevaarlijke bochten, lekker steil en vol met gaten.
El Nicho is een waterval met meer water dan in Soroa, en met natuurlijke zwembaden, dus zwemmen we er dat het een lieve lust is.
Aan het eind van de dag rijden we dan uiteindelijk Trinidad binnen waar we drie nachten verblijven in Casa Colonial El Patio.
De oude binnenstad van Trinidad is afgesloten voor het verkeer echter met een vergunning wordt het hek door een official geopend en kan je naar je bestemming rijden. Helaas heeft de traveller niet echt de instructies gelezen en worden we door Jineteros belaagd die ons naar hun casa proberen te lokken. Ook is er zg parkeerwachter die zegt dat de auto op zijn plek tegen vergoeding van enige Cuc’s verplicht geparkeerd moet worden. We spreken hem vriendelijk doch koloniaal toe en zeggen dat we bij onze casa gaan parkeren en de man trekt zich terug. We besluiten dat de traveler en Saskia bij de auto blijven en dat Marina en Erik, Manuel de eigenaar van de casa, gaan zoeken. Snel zijn ze terug met aanwijzingen hoe te rijden. Nou ja rijden…de weg is nog precies zoals in 1600; kinderhoofdjes en kasseien van de 6e categorie. Met een vaart van 5 km/u tuffen we hotsend en klotsend naar boven totdat we bij het hek komen. We laten onze permissio zien en het hek zwaait open. En we kunnen zo door rijden naar onze Casa waar Manuel al op ons staat te wachten.
Het is een prachtig Koloniaal huis uit 1900 met een fantastische binnenplaats.
We worden ontvangen met Mojito en Cuba libre en zijn gelijk in de stemming. We worden voorgesteld aan de Major Domo die de chef van het huis is. Ze adviseren ons te gaan eten bij Esquerra en hun advies is prima. We eten er geweldig en de live muziek is goed.
Trinidad ontwaakt in de avonduren en gaat helemaal los met live muziek.
Vooral het Wifi plein is een verzamelplaats voor aanbieders van taxi diensten, wifi kaartjes en dubieuze strandreisjes en toeristen.
We gaan terug naar de casa en doen nog een klein potje klaverjas in de patio, het is alsof we in de jungle aan het kaarten zijn. Een mooie dag wordt mooi afgesloten.
