Het is altijd wennen om in een vreemd bed wakker te worden; het getjilp van vogels op de binnenplaats en het gerinkel van servies zijn niet alledaagse geluiden dus daar wordt de WHT zeker wakker van. Vandaag gaan we opnieuw de Medina bezoeken en hebben drie highlights op het oog; het El Badii Paleis, Het Ali ben Youssef Medersa gebouw en het Marrakesh museum. Bedenk daarnaast dat Marokko moet voetballen en onze trek onderweg gestild moeten worden. Kortom een goed gevuld dagje staat ons te wachten. Eerst gaan we genieten van het ontbijt wat door de keukenstaf bereid is. we hebben plaats genomen in de binnenplaats waar ook de andere gasten langzamerhand binnen druppelen. Het ontbijt is wat je kan verwachten prima, niet overdadig, maar gewoon to the point. Koffie en thee zijn van goede kwaliteit en de pannenkoeken met stroop vormen een prima bodem voor een dag slenteren door de Souq.
Na het ontbijt verkennen we de riad, dat wil zeggen we beklimmen de trap die naar het dakterras leidt en genieten daar van het uitzicht. Niet dat het adembenemend mooi is, dat niet, maar de rauwe stad in combinatie met de ultra blauwe lucht en het atlas gebergte op de achtergrond doet toch even je adem stokken.
Best wel lekker om in december in je zomerkleren door een stad heen te banjeren, vandaag opnieuw strak blauw en een heerlijke zomerse temperatuur van 25 C. We starten door eerst weer uit het doolhof van de Mellah te komen, gelukkig zijn er her en der aanknopingspunten die ons richting uitgang begeleiden.
Eenmaal bij de Rue de Berrima aangekomen weten we welke richting we moeten lopen om bij het El Badii paleis te geraken. Het is heel normaal in de Medina dat voetgangers auto’s en brommers van dezelfde weg gebruik maken. Als voetganger sta je onderdaan de pikorde dus is het oppassen geblazen als je deelneemt aan het verkeer.
we lopen langs de muren van het koninklijk paleis waar een aantal ooievaars hun nest hebben gebouwd, niet voor de eerste keer want het tegenovergelegen stork hostel is daar niet gisteren neergezet.
We lopen door de drukke straat de poort van het kasteel binnen en komen in een oase van rust terecht.
Het El-Badipaleis (Arabisch:قصر البديع) bestaat tegenwoordig uit de overblijfselen van een paleis dat werd gebouwd door de koning Ahmad I al-Mansur in 1578. Het oorspronkelijke gebouw bestond uit 360 kamers, een binnenplaats van 135 bij 110 meter en een vijver van 90 bij 20 meter. Het gebouw was rijk versierd met Italiaans marmer en goud uit Soedan. Het ontwerp werd sterk beïnvloed door het Alhambra in Granada en de bouw duurde ongeveer vijfentwintig jaar.De Alawitische sultan Ismail Ibn Sharif verwoestte het paleis en gebruikte materialen om zijn eigen paleis in Meknes te decoreren.
Op verschillende plekken kan je zien hoe het complex eruit heeft gezien en zelfs nu kan je zien dat het prachtig was.
De temperatuur loopt op en we zoeken de schaduw van de gerestaureerde paviljoenen op. In een van de paviljoenen is een zwart-wit fototentoonstelling die het aanschouwen meer dan waard is.
In een ander gerestaureerd paviljoen wordt de minbar van de Koutoubia-moskee tentoongesteld, die geldt als een hoogtepunt van arabische houtsnijkunst. De minbar (Arabisch: منبر, hetgeen waarmee men zich verheft) is de preekstoel in de moskee waar de imam een aantal zegeningen en de preek, de khutbah (Arabisch: خطبه), uitspreekt tijdens het gezamenlijke gebed op vrijdag.
Na alles uitgebreid bekeken en bewonderd te hebben gaan we opzoek naar een lunchstek en vinden die op het plein waar we gisteren samen met Ahmed ook geluncht hebben. Kip-Lemon Tajines en sardines-shrimps schotel zijn de heerlijkheden die dit keer op tafel komen.
We genieten ervan en na een uitgebreide pauze gaan we richting de Souq waar het veel stiller is dan normaal. Marokko is aan het voetballen voor het WK en alle kooplui kijken op hun telefoon of luisteren naar het fanatieke commentaar waarvan je zonder dat er iets gebeurd al een hartverzakking krijgt zo spannend wordt het gebracht.
Door de stille Souq komen we aan bij het Musee de Marrakech Het is gevestigd in een historisch paleis en is gelegen in het oude centrum van Marrakesh. Naast de opmerkelijke architectuur toont de collectie van het museum verschillende historische kunstvoorwerpen en hedendaagse kunst uit Marokko. Het museum is gehuisvest in het Dar Mnebhi-paleis, gebouwd aan het begin van de 20e eeuw door Mehdi al-Mnebhi . Het paleis is een voorbeeld van Marokkaanse architectuur uit het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw , een van de vele van dergelijke paleizen die in deze periode door rijke elites zijn gebouwd. Het paleis bestaat uit een grote centrale binnenplaats, die oorspronkelijk een open Riad tuin was met bomen, maar tegenwoordig volledig geplaveid en overdekt is. De binnenplaats is gecentreerd rond verschillende fonteinen en omgeven door overdekte galerijen en muurfonteinen, allemaal versierd met kleurrijk zellij-tegelwerk en geschilderd en gebeeldhouwd cederhout . De binnenplaats bevat een enorme, centrale kroonluchter die bestaat uit koperen stukken die in sierlijke geometrische en arabesk zijn gesneden motieven.
Verschillende kamers vertakken zich op de binnenplaats, waaronder kamers met meer sierlijk hout en stucwerk . Het is ook uitgerust met meerdere faciliteiten die typerend zijn voor grote paleizen, zoals keukens en een hamam (badhuis) – de laatste onderscheidt zich door zijn karakteristieke koepelvormige en gewelfde kamers.
Het museum heeft een diverse collectie traditionele kunstvoorwerpen uit verschillende regio’s van Marokko en verschillende delen van de bevolking, zoals wapens, tapijten, kostuums, aardewerk uit Fez, Berberse sieraden, Joodse liturgische voorwerpen en meer. Het museum heeft ook exposities van hedendaagse kunst en andere thema’s in de keuken- en hamam afdelingen.
Na lang in het museum doorgebracht te hebben gaan we richting de Ben Youssef Madrasa. De Ben Youssef Madrasa is een islamitische madrasa (college) in Marrakesh , Marokko . De Ben Youssef Madrasa, die vandaag de dag functioneert als een historische plek, was op zijn hoogtepunt de grootste islamitische universiteit in Marokko. De madrasa is vernoemd naar de aangrenzende Ben Youssef-moskee , gesticht door de Almoravidische sultan Ali ibn Yusuf (regeerde 1106-1142). Het madrasa-gebouw dat er nu staat, werd gebouwd in opdracht van de Sa’di(of Saadian) Sultan Abdallah al-Ghalib , volgens een stijl die tijdens de eerdere Marinid – periode was vastgesteld. Historisch gezien hebben madrasa ‘s gediend als een centrum voor leren, aanbidding en gemeenschapsinteractie. Naast het onderwijzen van Quranic Tasfeer en islamitische jurisprudentie , onderwezen islamitische scholen vaak een breed scala aan vakken, waaronder literatuur, wetenschap en geschiedenis. De Ben Youssef Madrasa was bij het vervullen van deze functies ook een van de grootste theologische hogescholen in Noord-Afrika , naar verluidt in staat om meer dan 800 studenten te huisvesten.
We vergapen ons aan de prachtige tegelpatronen en houtsnijwerken van deze Madrasa en ook hier brengen we geruime tijd door.
De koek is nog niet op want we gaan opzoek naar de geheime tuin die een must see is hier in Marrakesh. Het heet niet voor niets secret garden want het blijkt goed verstopt te zijn en we zoeken ons helemaal gek om het te vinden. Groot is dan ook de hilariteit als het tegenover cafe Arab gelegen is waar we gisteren heerlijk gegeten hebben.
De tuin is prachtig, een heus stilte centrum, midden in de Souq. Het Riad-museum Le Jardin Secret is een van de grootste en oudste paleizen van de medina van Marrakech. Het is een plek die oude structuren intact heeft gehouden die van buitengewone culturele waarde zijn, gekoppeld aan tuinkunst, architectuur en Arabische waterbouwkunde. De zogenaamde 5 zuilen, een belangrijke symboliek van de islam, worden gevormd door de citroen boom, vijg, palm, druif en olijf en komen dus in de tuin voor.
In de volksmond bekend als Riad Loukrissi, was het de weelderige residentie van de Qaid U-Bihi die het hoofd was van de Haha-stam. De Riad rijst op in de wijk Mouassine (aan de hoofdweg en op slechts een steenworp afstand van de Mouassine-fontein en de Mouassine-moskee) en bestaat uit twee grote tuinen en een van de hoogste torens van de medina.
Het gezelschap laaft zich aan de tuinkunst en besluit op het dakterras van de Riad voor een versnapering te gaan in de ondergaande zon.
Uiteindelijk keren we terug richting de Riad want daar hebben we diner met het reisgezelschap aangevuld met Berend en Karlijn die toevallig in Marrakesh aangekomen zijn deze dag en door Marokko zullen toeren.
We lopen door de Souq waar iedereen in opperste staat van opwinding is want Marokko heeft gewonnen en plotsklaps is de Souq weer volledig tot leven gekomen.
We lopen via het Djemaa el-Fna plein terug waar we van alles tegenkomen; berberapen aan een ketting die allerlei kunstjes moeten doen, verschrikkelijk om te zien en we houden ons dan ook afzijdig. Er is meer dierenleed te zien want ook slangen worden hier gemanipuleerd door slangenbezweerders en ook hier wordt de WHT niet echt blij van.
Maar naast dit zijn er ook gelukkig bijzondere zaken te zien, zoals de verkoop van kunstgebitten en losse tanden door zelfbenoemde tandartsen die als service ook tanden trekken. De meeste willen niet op de foto maar MJ weet er toch foto’s van te maken. Het wemelt er van de artiesten en muzikanten maar we moeten door want onze gasten zijn onderweg en de kok van Riad Shaloma staat in de startblokken om ons culinair te verwennen.
Terug in de Riad frissen we ons op om afgestoft aan het diner te verschijnen, het weerzien met Berend en Karlijn is hartelijk en we hebben elkaar zat te vertellen. Buiten is het rumoer van de supporters nog niet verstomd; het is een groot feest. Het diner is verrukkelijk, Ahmed had al aangegeven dat de kok beter kookte dan zijn moeder, nou dat was een understatement. Het was gewoon hemels.
Na het diner en de koffie gaan Berend en Karlijn naar hun B&B en verdwijnen wij richting kamer. Morgen opnieuw vroeg op want we gaan ballonvaren.
