Fietsen in de Souq

Er moet extreem vroeg opgestaan worden; om 02:30 u gaat het onderzeeboot alarm af en na een kort nachtje is dat heftig opstaan. Om 03:10 u arriveren Erik en Saskia die de WHT en MJ meenemen richting Eindhoven Airport, waar om 07:00 u gevlogen wordt richting Marrakesh.

Voordeel van zo vroeg vliegen is dat er geen verkeer op de weg is. We arriveren prima op tijd en na wat zoeken naar P5 zijn we ruim op tijd op de luchthaven.

Het incheck proces gaat redelijk smooth en voor we het weten zijn we door de security en kunnen we aan de koffie. Daar komen we stomtoevallig Jos van Fijnevent tegen, die ook met z’n vrouw naar Marrakesh gaat. Grote hilariteit dat we hen precies nu tegenkomen.

De vlucht verloopt geruisloos, de stoel positionering werkt weer als vanouds en MJ kan de gehele vlucht languit op de stoel liggen. En komt dus volledig uitgerust aan.

De aankomst en het ophalen van de koffers gaat probleemloos en na het passeren van de douane, die een serieus aantal stempels in de paspoorten zet, en de security die checkt of je geen rariteiten het land inbrengt, scoren we MAD want Marrokkaanse Dinar zijn onontbeerlijk tijdens het shoppen in Souk. We gaan bij het verlaten van de aankomsthal op zoek naar iemand die ons verder kan helpen. We worden een soort kraal in gedreven waar tientallen chauffeurs, contactpersonen e.d. staan. Helaas vinden we niet direct het bordje van Travel Company Hollidays en bij navraag zegt iedereen: Tja alles is hier Travel Company…… MJ is echter niet voor een gat te vangen en overlegt met een chauffeur van Riad Shaloma wat in de reisaanbieding als mogelijk onderkomen stond vermeld. Natuurlijk vraagt hij om een voucher en aangezien dat we dat niet hebben (wij zouden dat op de airport krijgen) kan hij ons niet helpen. Na aandringen van Moeder Jachthaven om dan maar het hotel te bellen of we daar op een lijst staan blijkt de man plotsklaps Erik zijn naam op de lijst te hebben staan wat de situatie volledig veranderd. Wat een geluk we mogen mee in de bus en verblijven in Riad Shaloma. De chauffeur is een vrolijke kerel die onmiddellijk MJ van een fez voorziet en allerlei weetjes over Marrakesh verschaft.

Onze Riad is gelegen in de oude stad, de Medina, in de joodse wijk Mellah. De Mellah van Marrakesh voorheen bekend als Hay Essalam, is de Joodse wijk ( Mellah ) van de stad Marrakesh. Het is de op een na oudste in zijn soort in het land.

Hoewel de stad Marrakesh in 1060 door de Almoraviden werd gesticht, vestigden zich op 40 km afstand Joden en is er tot 1232 geen geregistreerde Joodse aanwezigheid in de stad. De Mellah van Marrakesh werd opgericht bij decreet van de sultan Abdallah al-Ghalib van de Saadi-dynastie in 1558, buiten de muren van El Badi Palace. Tijdens de 16e en 17e eeuw was de Mellah een van de belangrijkste commerciële wijken van de stad, en het was een ommuurde wijk, waarvan de poorten ‘s nachts gesloten waren. De mellah raakte binnen enkele jaren overbevolkt, men schatte dat er meer dan 40.000 mensen in de mellah woonden op het hoogtepunt van de bevolking eind jaren veertig, vóór de emigratie van de gemeenschap na de onafhankelijkheid van Israël. De joodse bevolking van de mellah van Marrakesh is tegenwoordig ongeveer 200 inwoners.

Aangekomen bij de stadsmuur waarachter de Medina ligt moeten we wachten op de aankomst van nog een groep gasten van de Riad zodat de beheerder van de Riad ons in een keer naar de Riad kan begeleiden. We moeten lopen via een doolhof van smalle straatjes en gangetjes tussen talrijke poezen door, gelukkig heeft Erik een zak rijst bij zich zodat we een spoor kunnen zetten om de uitgang weer te vinden.

De Riad Shaloma is prachtig, zoals alle Riad’s heeft het een binnenplaats met fontein en is het huis in vieren gedeeld.

We worden allerhartelijkst ontvangen door Ahmed.

We arriveren tegelijkertijd met een groep vrouwen die een verjaardagscadeau aan het vieren zijn. Hellevoetsluis en Rotterdam komen ze vandaan dus hebben we gelijk een klik.

Ahmed, de beheerder van de Riad is zeer behulpzaam en legt met behulp van een kaart uit waar de must visit zijn gelegen. Ook doet hij boekingen voor ons maken, zoals een man/vrouw Haman en het restaurant Cafe Arab waar we ’s avonds gaan eten. Ook legt hij uit waar we wijn kunnen kopen, alles op loopafstand. De vrouwen zeggen dat ze een guided bike tour gaan doen deze middag en daar heeft het reisgezelschap wel oren naar. Ahmed regelt het, dus hebben we een bike tour met gids.

De kamers die we toegewezen krijgen zijn groot en comfortabel, we dumpen onze bagage en maken ons klaar om de Medina te gaan verkennen.

Ahmed neemt ons mee naar zijn favoriete lunchrestaurant waar we Tajine eten en een Nous Nous drinken. Ahmed eet niet mee want hij gaat samen met zijn broer verder op stap.

Daarna zakken we af richting Pikala Bike Tours, we lopen de halve stad door en komen net op tijd aan. De gids en bezemwagen staan al te trappelen van ongeduld en onze fiets staan al klaar. We fiertsen dwars door de Medina met ware doodsverachting met gevaar voor eigen leven. Regelmatig stoppen we om iets te bekijken en onze gids legt dan uit over de geschiedenis. De bezemwagen spreekt Nederlands wat hij op zijn telefoon geleerd heeft. Af en toe mag hij ook uitleggen en natuurlijk complimenteren wij hem met zijn onberispelijke uitspraak.

Bij de eerste de beste bezienswaardigheid is het raak; Moeder Jachthaven negeert de gebodsborden over het nemen van foto’s en wordt gedwongen de bewuste foto te deleten, gelukkig heeft MJ ervaring met dit soort verzoeken en weet de bewuste foto te deleten, natuurlijk heeft ze de tweede foto al weg kunnen schrijven.

Gelukkig kunnen we bij de bakker volle bak fotograferen; Marrakesh is echt fotogeniek!

En voortgaat het, slalommend om op ons in rijdende scooters, brommers en fietsers, tevens rekening houdend met voetgangers voornamelijk toeristen die zonder enig benul een winkel inschieten of uitkomen. Het zweet staat de WHT op de rug!

Na een tijdje raken we via een van de poorten in de muur, buiten de Medina waar we langs het koninklijk paleis fietsen en dan opnieuw de Kasbah in om te eindigen bij Pikala bike.

Daar leveren we de fiets weer in en lopen naar een lokale hamman waar we de stookovens kunnen bewonderen.

We eindigen met koek en sopie bij de kroeg van Pikala Bike, waar we volledig weer op kracht kunnen komen. Het is maar goed dat de WHT geen autist is want het aantal prikkels wat tijdens deze fietstocht tot hem kwam was ver boven het landelijk gemiddelde.

We besluiten om wijn te gaan halen en moeten daarvoor opnieuw de poort uit en lopen richting Carrefour die een wijnvoorraad heeft groter dan heel Frankrijk.

We scoren wijn en gaan daarna richting Cafe Arab waar we goed kunnen eten. Bij aankomst staat er een serieuze rij voor de deur maar Moeder Jachthaven skipt de rij en gaat onmiddellijk checken of er ruimte is op de rooftop, daar is absoluut geen plek, maar beneden in het restaurant vinden we een tafel onder een boom en zijgen we neer.

Het eten is geweldig en we laten ons het prima smaken.

Na een mooi etentje besluiten we ons onder te dompelen in het nachtleven van de Medina en ondertussen richting Riad Shaloma te lopen.

We kijken onze ogen uit op het Djemaa el-Fna plein, maar zijn toch blij, als we uiteindelijk na 21000 stappen bij de Riad aankomen.

Daar drinken we nog een glaasje wijn en leggen dan ons vermoeid te slapen. Morgen opnieuw richting Medina