De bedoeling is dat we om kwart over vijf opstaan om uiteindelijk om zes uur richting de Fish River canyon te gaan zodat we daar een mooie zonsopgang kunnen meemaken. Fish river Canyon is het grootste ravijn in Afrika en na de grand canyon in Amerika het grootste ravijn ter wereld. Het ravijn maakt deel uit van het Ais/Richtersveld Transfrontier park. Het is 160 km lang, 27 km breed en 550 m diep.
Gelukkig heeft de WHT de tegenwoordigheid van geest om de weersverwachting te checken en tot de conclusie te komen dat er geen zon zal verschijnen daar het tot zeker elf uur bewolkt zal zijn. De rest van het reisgezelschap wordt gewaarschuwd en kan nog een aantal uur slapen totdat er ontbeten wordt.
Na een copieus ontbijt in de mooie ontbijtzaal schepen we ons in in de woestijntank want we gaan de Fish River Canyon bezoeken. In de overlevering by the way denken de Bosjesmannen dat een boosaardige slang die vluchtte tijdens de jacht in de aarde verdween en daardoor ontstond de kloof met de fish river.
De Fish Canyon is een National Park waarvoor een aantal Namibische dollars toegang moet worden betaald. Vanuit de toegangspoort is het 20 minuten rijden naar het officiële uitkijkpunt waar de Fish Canyon goed bekeken kan worden. Het uitzichtpunt is semi toeristisch ingericht; borden met uitleg en bankjes en hekken volop aanwezig maar het toilet is afgesloten met een zwaar hangslot, waarschijnlijk de Baboons die een slot hebben aangebracht denkt de WHT.
Vandaar uit wordt er twee km langs de rand van de kloof gelopen om opnieuw een uitzichtpunt te bereiken. Hier starten vroeger de dag hikes maar die zijn sinds er een aantal fatale ongelukken zijn geweest streng verboden. Gelukkig hier wel een rudimentair toilet wat de meeste wandelaars wat verlichting biedt.
De hoogtes zijn duizelingwekkend en de vergezichten adembenemend.
Na hier een aantal uur mee zoet te zijn geweest stappen we in de auto om ditmaal de meest zuidelijke uitzichtpunt te bezoeken.
Onderweg hopen we de zeer zeldzame bergzebra tegen te komen. De bergzebra is een zeer zeldzame zebra uit het zuiden en zuidwesten van Afrika. Vroeger kwam deze soort voor in het hele gebied van Angola tot Kaap de Goede Hoop, maar tegenwoordig is zijn verspreidingsgebied versnipperd geraakt. En is het een bedreigde diersoort. Het is een goede klimmer. Ze trekken soms tot wel 120 kilometer naar de zomer- en wintergebieden, langs traditionele paden. Daarnaast kunnen we close encounters hebben met springbokken, running bush en vele vogels dus het is opletten geblazen.
We volgen de meanderende kloof en genieten iedere keer weer van een ander uitzicht en perspectief.
Na een korte lunch uit de meegebrachte lunch/ontbijtbox gaan we steeds verder zuidelijk.
Er wordt van alles gespot zoals een zwerm kleine kwetteraars (papegaaien)
En tot grote vreugde van het gezelschap de zeldzame bergzebra…
Uiteindelijk komen we bij het zuidelijkste uitzichtpunt waar de Fish Canyon zo’n beetje begint.
Hiervoor heeft de woestijntank z’n eerste proeve van bekwaamheid op het hellende losse stenen vlak moeten doen welke met glans werd doorstaan. De helling was zo steil dat zo’n beetje iedereen op de hoedenplank viel toen het apparaat naar boven reed. Pensionado niet voor een kleintje vervaard reed het apparaat naar boven zonder ook maar een moment stress te hebben.
Na deze enerverende ervaring ging het weer op de Fish Canyon Village aan waar we een sun downer mee gingen maken. Tot grote vreugde van MJ was het stralend weer geworden en ging de zon niet schuil achter een dik wolkendek. Precies op tijd waren we terug in de village waar we ons aansluiten bij onze tour guide Antonio die ons tijdens de wandeling naar de Sun Downer rots uitleg gaf over plantjes en beesies.
Zo leren we over een struik die giftige melk bevat die gebruikt wordt door de bosjesmannen op hun pijlen tijdens de jacht. Zodra een beest geraakt is en verlamd is, snijden ze de pijl eruit om verspreiding van het gif te voorkomen.
De Sun Downer rots is makkelijk te beklimmen , hilarisch is dat op het plateau er een bar met koelkast is opgesteld waar drankjes besteld kunnen worden. De WHT & Co hebben natuurlijk hun eigen wijn en chipjes bij zich en zo wordt het ondergaan van de zon in stijl gevierd.
Op de terugtocht hebben MJ en Pensionado een geanimeerd gesprek met Antonio die hun uitlegt hoe zijn leven eruit ziet: een maal per maand gaat hij terug naar zijn gezin (vrouw en 4 kinderen), een beginnende werknemer start met 75 euro per maand en ieder jaar bepaald de baas of er een verhoging in zit. Tijdens het werk zijn kost en inwoning inbegrepen. Antonio vindt het best een prima baan die hij heeft.
Na afscheid van Antonio genomen te hebben keren we terug naar het hoofdgebouw waar we opnieuw een prima diner hebben .
Daarna is het tijd om in te pakken en te gaan slapen want morgen een lange rit voor de boeg naar Aus.
