Vandaag verkassen we weer eens, inmiddels zijn we de 4000 km gepasseerd dus onze roadmiles lopen aardig in de papieren. Gelukkig hoeven we niet ver zo’n 80 km. Natuurlijk gaan we onderweg weer waterholes kijken maar we beginnen bij onze Halali amphitheater. We blijven er toch weer lang hangen want er is continu wat te zien. De southern yellow-billed hornbill ook wel bekend als Zazu in de Disney film The Lion King, blach faced impala’s, zebra’s en de grote Kudu. Het is een komen en gaan van beesies en het reisgezelschap krijgt er niet genoeg van.










Na een tijdje stappen we op en rijden Etosha in op weg naar Namutoni. We leveren de sleutels in, ons wordt geen blik waardig gekeurd, we are good to go.
We rijden eerst naar de Etosha outlook waar we een uitkijk hebben over de zoutvlakte van de Etosha Pan. Natuurlijk stoppen we eerst bij de Nuamses Waterhole waar we number 3 ontdekken die in de schaduw van de bomen de middag hitte proberen te verteren. Het is ongelofelijk hoe die beesten in het landschap opgaan.


Na dit uitgebreid gefotografeerd te hebben en ons verbaasd te hebben hoe de zebra’s en impala’s alert aan het grazen zijn, gaan we door naar de pan. De Pan is een oneindige zoutvlakte waar geen dieren op leven. We stoppen er om selfies te maken, niet te lang want officieel mag je hier niet uit de auto, maar een knappe number drie die ons te pakken krijgt.

Bij Springbokfontein treffen we een grote troep nummer 1 aan waar de adolescenten vol aan het oefenen zijn in voortplanten en vechten. We krijgen er maar niet genoeg van en schieten onze rolletjes vol.



Uiteindelijk naderen we Namutoni. Namutoni is een rustkamp aan de rand van de Etosha-pan in de Oshikoto-regio in het noorden van Namibië . Het is een van de toegangspoorten tot het Etosha National Park. Het meest prominente bouwwerk in Namutoni is Fort Namutoni , gebouwd in 1896. Het was oorspronkelijk een Duitse politiepost en, als onderdeel van de Rode Lijn , een veterinair controlepunt. De Rode Lijn strekte zich destijds uit tot Okaukuejo in het westen en Otjituuo in het oosten. Later werd Namutoni gebruikt om Engelse gevangenen vast te houden in de Eerste Wereldoorlog . Het oorspronkelijke fort werd in 1904 verwoest na de Slag om Namutoni en een jaar of twee later herbouwd. Fort Namutoni werd in 1947 door de South West Africa Monuments Council uitgeroepen tot Nationaal Monument.

Het huidige fort werd in 1957 in zijn huidige staat hersteld en doet nu grotendeels dienst als lodge, tussenstop en uitkijkpunt voor bezoekers van Etosha National Park.

Wat een verschil met het vorige resort hier worden we vrolijk en actief benaderd. Ook het resort ziet er prima uit en de huisjes voorzien van buiten douche zijn lekker ruim.


Het is 38 graden, zelfs de Banded Mongoose liggen voor pampus.

Hier gaan we zeker een nacht game drive doen maar vanavond doen we rustig aan, lekker eten en dan nog even naar de waterhole, ook hier met tribune, alleen geen beest te bekennen. O ja, op grote afstand een nummer 7, ook wel hijskraan gedoopt door het reisgezelschap. Morgen de omgeving verkennen.