Nog een beetje onwennig worden we wakker midden in de wildernis, de camper bedden blinken niet uit in comfort en sommige leden van het reisgezelschap menen zelfs op een plank geslapen te hebben. Na ons toilet in de wildernis gemaakt te hebben en van ons ontbijt genoten te hebben breken we ons kampement op en gaan we opweg naar Queenstown.
De geschiedenis van Queenstown is lange tijd verbonden geweest met de mijnindustrie . Dit bergachtige gebied werd voor het eerst verkend in 1862. Lang daarna werd alluviaal goud ontdekt op Mount Lyell, wat aanleiding gaf tot de oprichting van de Mount Lyell Gold Mining Company in 1881. In 1892 begon de mijn op zoek te gaan naar koper. De definitieve naam van het bedrijf Mount Lyell was de Mount Lyell Mining and Railway Company .
In tegenstelling tot het gelijknamige plaatsje in New Zealand straalt dit plaatsje alle rust uit die een bijna uitgestorven kolonisten stadje zou moeten doen. De enige activiteit die hier leven in de brouwerij brengt is de wildernis train die helaas niet gaat daar er aan het spoor gewerkt wordt.
Het dorp wordt opgevrolijkt door een paar mooie muurschilderingen die moeten natuurlijk vastgelegd worden.
Het grote Empire Hotel kijkt uit over het nieuw leven ingeblazen stoomtreinstation, waar ritten naar het naburige Strahan mogelijk zijn door het dichte regenwoud. De recente toevoeging van mountainbike routes en wildwatervaren dragen bij aan de groei van de stad als toeristische bestemming.
Er zijn aanzienlijke mogelijkheden om een glimp op te vangen van het verleden van de stad in het plaatselijke museum, en eenvoudigweg door Orr Street in te rijden, de oude hoofdstraat met de dominante postkantoor-toren.
We rijden door richting Strahan waar we halt houden bij Hogarth Falls een van de 60 Tasmanië mooiste korte hikes. Langs de route hebben schoolkinderen middels tekeningen uitleg gegeven over de welke bijzondere flora en fauna er te zien zijn. Het is inderdaad een mooi hike met als beloning een prachtige waterval aan het eind. Waar Tho toch nog even een natte schoen haalt bij het beklimmen van de gladde rotsen.
We besluiten in een tot wegrestaurant getransformeerd treinstation te lunchen, we stoppen langs het meer en hebben een helaas teleurstellende lunch; de bestelling van de WHT wordt een drie kwartier later na diverse keren herinneren aangeleverd en de soep voor de dames was niet te pruimen.
Al snel is dit klein leed vergeten als we in de Ocean beach conservation area een duinen gebied kunnen betreden waarbij de Hondsbossen zeeweringen kleine hoopjes zand zijn. Competitief zoals het reisgezelschap ingesteld is moet er natuurlijk de 50 m zandduinen hard omhoog gerend worden waarbij bovenaan aangekomen eenieder aan het zuurstof moest.
Terug in het koekblik moest eerst het meegebrachte zand er weer uit geveegd worden waarna we uiteindelijk verder konden. Al rammelend waren we net op kruissnelheid als een van de spotters een Echidna of stekelmiereneter ontwaart. Het koekblik wordt tot stilstand gebracht waarbij alle pannen tegen de voorplecht aanbotsen want een van de laden werkt niet goed. Gewapend met camera’s wordt het beest vastgelegd en vervolgen we onder luid gerammel onze weg.
Niet lang daarna gaan we opnieuw in de ankers als er een serieus formaat Wombat oversteekt. Dit keer zit de WHT met z’n neus tegen het voorraam daar hij z’n gordel nog niet had omgedaan. Valeska en MJ redden de Wombat door het tegemoetkomende verkeer te alerteren dat er zich een wandelende kei op de weg bevond.
Voor we het wisten was het beest de struiken ingegaan en konden we door.
Wij rijden verder en naderen ons einddoel; we verblijven in de buurt van Cradle Mountain, zodra we een uitzichtpunt bij Black Buff hebben stoppen we en schieten snel een paar foto’s van de berg en omgeving.
Zonder verdere intermezzo’s komen we dit keer bij een z.g. powered camping aan, lees; een camping zoals wij die kennen in Nederland, voorzien van stroom, campingwinkel, internet, etc.
Hier brengen we twee nachten door. Dit keer maken de WHT en MJ pasta bolognese wat zeer op prijs gesteld wordt.
Na het eten krijgen we bezoek van een mongoose die een beetje tussen de diverse campers en caravans aan het rondscharrelen is.
Wij aanschouwen het tafereel en weten zeker dat we de vuilniszak niet buiten moeten zetten.
Na nog wat sterrengeschiet keert de rust terug in de campers. Morgen hiken bij Cradle Mountain
