Na een onrustig nachtje (waarschijnlijk een vals mosseltje) de draad weer opgepakt en klaar om richting San Geraldo de Dota te gaan. Gelukkig via email begrepen van Unico travel dat er twee bruggen in San Jose op onze route ingestort waren en dat we dus met een detour rekening moesten houden. Gelukkig was San Jose nog minimaal 4 uur rijden dus hadden we alle tijd om daar over na te denken. Na afscheid genomen te hebben van onze gastheer en gastvrouw hebben we de rit op de PanAmerican aanvaard en rijden we relaxed onder aanwijzingen van onze Costa Ricaanse TomTom richting het zuiden.
Onderweg komen we door een goudzoekers plaatsje waar we wat plaatjes schieten van het goudzoekers monument.
Na een paar uur komen we er achter dat onze gps ons een detour laat rijden waarbij we langs de kust rijden; opnieuw een kodakmomentje………
Na aankomst in San Jose rijden we ons algauw vast in een gigantische file en met behulp van de ouderwetse papieren kaart weten we ons er uit te redden en uiteindelijk onze route te vervolgen.
Al gauw begint de weg te stijgen en te slingeren en begint het te regenen en te misten. Voor de Costa Ricaanse vrachtwagen chauffeur absoluut geen belemmering om hard te rijden………. Na diverse narrow escapes werd uiteindelijk de afslag naar San Geraldo de Dota genomen alwaar de Trogon lodge gelegen was waar wij twee dagen zouden resideren. De weg daar naar toe was een onverharde weg die van 3000 m naar 2300 m afdaalde; een soort vallei in waar een micro klimaat heerst waar de Quetzal en de wilde avocado die deze vogel lust prima gedijt.
Na een oneindig lange rit kwamen we aan bij de Trogon Lodge die prachtig gelegen was in een soort sprookjes landschap. Na het inchecken gauw onze kamer opgezocht want buiten was het 8 graden en binnen stond de biogas kachel lekker te branden. Om 7 uur konden we aanschuiven voor het diner waar we een prima driegangen diner voorgeschoteld kregen.
Wat bleek we waren met in totaal 6 gasten in de gehele lodge dus over persoonlijke aandacht niets te klagen. Na het eten nog ff geinternet en daarna terug naar de kamer waar we o verassing een kruik in bed en een chocolaatje op bed aan troffen.
Volledig happy gingen we vroeg slapen want morgen moest de Quetzal gevonden worden……Pura Vida
