Na een weldadige nachtrust vanochtend weer vroeg op; om 05:00 gaat de wekker. het is ff wennen want buiten is het 8 graden en in de badkamer is het niet veel warmer. We gaan deze ochtend samen met een gids op Quetzal jacht. De Quetzal is een mythische vogel die door de Maya’s en Azteken aanbeden werd. De Quetzal maakt deel uit van veel Indiaanse legendes en deze vogel is vooral sterk verbonden met Quetzalcoatl, de god van de wind en de cultuur bij de Azteken, wiens naam gevederde slang betekent. Op het doden van een Quetzal stond de doodstraf. Ook bij de Maya’s stond de Quetzal hoog in aanzien als symbool voor vrijheid. (Omdat de Quetzal altijd sterft in gevangenschap!) De rode borst zou de Quetzal volgens de legendes hebben gekregen tijdens de komst van de Spaanse veroveraars (conquistadores) zoals Hernán Cortés. Toen de Spanjaarden de Maya’s versloegen, zouden de Quetzals geland zijn op de bebloede Indianen om hen te beschermen. Door het bloed kleurde de borst van de Quetzal helderrood.
Quetzals zijn schuwe vogels die zich voornamelijk met vruchten en dan vooral wilde avocado’s voeden. De avocado’s worden geheel ingeslikt, waarna het vruchtvlees in de maag wordt verteerd. De grote pit wordt weer uitgespuugd, waardoor de quetzal bijdraagt aan de verspreiding van avocado-bomen. Daarnaast worden ook insecten, spinnen, kleine boomkikkers en gekko’s gegeten door de quetzal.
Alvorens te vertrekken doen we een bakje koffie en gaan dan onderweg. De gids is voorzien van een telescoop waarvan de gemiddelde vogelaar z’n vingers zou aflikken.
Wij hebben natuurlijk onze camera en verrekijkers bij ons. We gaan lopend onderweg naar de plek waar Quetzals zich ophouden een paar km verderop. We zijn nog in de tuin van de lodge als de eerste vogeltjes gespot worden.
Terwijl we ze fotograferen zien we in de wilde avocado boom in de tuin van de lodge een Quetzal zitten. It’s our lucky day !!!!!
De gids is enthousiast en vol goede moed lopen we door naar de officiele Quetzal spot plek….onderweg worden we vergezeld door twee honden.
De gids kent ze en ze zullen de vogels niet afschrikken. Aangekomen op de spottersplek installeren we ons op de dingen die gaan komen. Na een half uur nog steeds geen vogel gezien en de gidsen gooien andere hulpmiddelen in de strijd…..ze beginnen de lokroep van de Quetzal na te doen maar helaas nul op request.
Dan zien we plotsklaps een groen rood witte schicht door de bomen schieten en de gids verklaart dat we een Quetzal mannetje hebben zien vliegen. Snel daarna spotten we een vrouwtje en een mannetje die zich goed laten fotograferen.
Al met al toch een beetje een mager resultaat voor twee uur dauwtrappen. We keren terug naar de lodge om te gaan ontbijten en de gids geeft aan dat we eventueel zelf vanmiddag tussen drie en vijf ons geluk kunnen beproeven. Na het ontbijt besluiten we te ‘hiken’ naar een waterval wat een wandeling van twee uur is. Het wordt een gedenkwaardige wandeling door het regenwoud: smalle paadjes, stijle hellingen, omgevallen bomen en gladde rotsen.
De waterval is imposant en we schieten filmen daar volop. Daarna keren we terug naar de auto om richting lodge te gaan.
Halverwege worden we overvallen door een heftig onweer en we schuilen onder een rots. Het water komt met bakken naar beneden en de flitsen vliegen ons om de oren.
Als het regenen afneemt gaan we verder en behoorlijk nat weten we de auto te bereiken. We besluiten toch nog ff te stoppen bij het Quetzal spot plekje om te zien of we meer geluk hadden; en ja hoor we zijn nog niet gestopt of de Quetzals dienen zich in grote getalen aan.
We zijn in staat om een aantal mooie foto’s te maken en tevreden rijden we weer terug naar de lodge waar de gids blij is dat we onze Q score hebben kunnen opvoeren. Na nog in de tuin van de lodge foto’s gemaakt te hebben en rustig in het zonnetje gechilled gaan we ons klaar maken voor het diner.
In Costa Rica wordt het rond half zes donker en het is normaal dat er om zes uur gegeten wordt en om 21:00 uur ligt iedereen in bed. Na een heerlijke cocktail en wat lui chillen in de lounge worden we om zes uur uitgenodigd voor het diner. Daar wacht ons een verassing we gaan na het diner op een nachtwalk waar we insecten gaan spotten. Deze geweldige lodge en haar staf blijft ons verbazen. Na het eten gaan we gewapend met camera en petzel op weg en zien weer een paar verbluffende creaties van moeder natuur.
Een muskiet van wel 15cm, een mot die gemeen steekt en diverse ondefinieerbare insecten die we liever niet tegenkomen in huis.
Na een bijzondere wandeling keren we terug naar de lodge waar we lekker ons mandje inploffen. Morgen onderweg naar Drake Bay ! Pura Vida !!!
