Vandaag gaan we Reykjavik verkennen, de dames hebben een route uitgezet die begint en eindigt bij het Baron Foss hotel onze pleisterplaats in Reykjavik. De dag begint goed want deze ochtend is de beanie van de Traveler per post gearriveerd. Geëmotioneerd neemt de Traveler zijn geliefkoosde beanie in ontvangst.
Reykjavik ligt in zuidwest-IJsland in de gemeente Reykjavíkur Borg aan de fjord Kollafjörður, een uitloper van de grote baai Faxaflói. In de fjord liggen zes kleine eilanden: Viðey, Engey, Þerney, Akurey, Lundey, genoemd naar de papegaaiduiker, en Grotta. Het schiereiland Geldinganes is met een heel smalle landtong aan het vasteland verbonden. De stad zelf ligt voornamelijk op het schiereiland Seltjarnarnes. De voorsteden liggen daar vooral ten zuiden en oosten van.
Reykjavik is over een groot gebied uitgespreid. Hoogbouw komt voor, maar laagbouw en weids opgezette woonwijken domineren en er zijn plekken die nog onbebouwd zijn en geschikt voor recreatieve doeleinden. De grootste rivier die door de stad loopt is de Elliðaár, waarin veel zalm zit, maar die voor boten onbevaarbaar is. Reykjavik ligt ten zuiden van de berg Esja, die de stad tegen de koude wind uit het noorden beschermd.
Reykjavik bestond aanvankelijk als een dorp uit een handvol boerderijen, maar rond het midden van de 18e eeuw begon deze kleine gemeenschap zich uit te breiden rond de wolververij en -weverij en touwfabriek van sheriff Skúli Magnússon. Van hem staat nu een standbeeld op de hoek van de Aðalstræti en Kirkjustræti. Toen Reykjavík in 1786 stadsrechten kreeg, waren er ongeveer 170 inwoners. Hierna groeide het stadje langzaam maar zeker en binnen een paar decennia verhuisden de regeringszetels en de onderwijsinstanties erheen, of werden er ingesteld, zoals het Alding, het parlement van þingvellir, het hooggerechtshof, de bisschopszetel, de Latijnse school en de theologische school. In 1844 werd de enige drukpers in het land verplaatst van het eilandje Viðey naar Reykjavik. De Universiteit van IJsland werd in 1911 in Reykjavik opgericht.
Reykjavik heeft een moderne, 20e-eeuwse kerk, de Hallgrímskirkja, die boven de stad uitsteekt. Deze kerk behoort tot de Evangelisch-Lutherse Kerk, de Nationale Kerk van IJsland of Volkskerk, waartoe 93 % van de bevolking behoort. Dit kerkgebouw is naar Hallgrímur Pétursson (1614-1675) genoemd , de grootste hymnenschrijver van het land, wiens werk nog vaak ten gehore wordt gebracht. De architect van de kerk, Guðjón Samúelsson, heeft zich laten inspireren door de grote basaltpartijen die op IJsland zijn te vinden. De bouw heeft 49 jaar geduurd. In 1986 was de kerk gereed. De grote klok in de toren draagt de tekst Eysbouts Atensis me fecit en is gegoten door de Klokkengieterij Eijsbouts in Asten.
Na dit imposante gebouw dalen we af richting stadspark waar een voor ons Nederlanders gewoon meertje, Tornin genaamd, met standaard eenden, het decor vormt voor het gemeentehuis en her en der gedrapeerde beelden.
We gaan verder richting het centrum waar we de uitstekende vervanger van Starbucks (er is er geen in IJsland), Te & Kaffi aantreffen alwaar we een prima bakkie consumeren.
Net als elders in IJsland zijn er plaatsen in Reykjavik waar het in de grond warm is door geothermische activiteit, zoals in de winkelstraat Laugavegur, weg van de warme bronnen. Deze is door verwarming van de weg midden in de winter sneeuw- en ijsvrij.
Natuurlik zie je overal in de stad tekenen van WK koorts maar zoals in Nederland volslagen gekte nee dat niet.
Na het midden va Reykjavik aanschouwt te hebben lopen we door richting haven.
Een bezoekje aan een pseudo vulkanisme museumpje mag natuurlijk niet ontbreken.
Hierna doen we de Marina walk wat ons langs de werf leidt richting Aurora museum.
Hierna lopen we de Marina straat in die langs de werf leidt naar hetAurora museum
Op de werf liggen een ijsbreker en een visverwerkings-schip ter onderhoud
Het Aurora museum is een heel wetenswaardige plek waar je je kennis over het ontstaan en het waarnemen van het Noorderlicht kunt opvijzelen. De Traveler verplaatst zich even in een digitale situatie waar hij levensecht het noorderlicht kan aanschouwen
Toch wel trek gekregen zoeken we een visrestaurant waar we wat mosseltjes en Fish & Chips tot ons nemen
Reykjavik blijft verbazen, de creativiteit spat eraf, vele muurschilderingen en zoals nu een mozaiek
In de haven ligt de kustwacht stand-by en vind je een diversiteit aan schepen.
Harpa is een groot concert- en congrescentrum. De naam betekent harp, maar geldt ook als een symbool van hoop. Het gebouw is ontworpen door de Deense architect Henning Larsen in samenwerking met Olafur Eliasson. Het is de thuisbasis van het IJslands symfonie orkest.
De WHT heeft mazzel een performance kunstenaar heeft een expositie en we ontmoeten zijn beste vriend en vriendin die graag voor de GPD op de kiek gaan. De WHT heeft inmiddels een paar chinezen onder zijn hoede genomen en leidt hen rond op zijn eigen informele wijze. Van de tip koopt hij verfrissingen voor het reisgezelschap.
De Traveler & co besluiten het locale menu maar over te slaan; leven en laten leven is het devies hier….
Er valt zoveel te zien en te doen dat er keuzes gemaakt moeten worden, we gaan naar de sun voyager, een landmark van Reykjavik. Natuurlijk kieken we er onverdroten op los…
De Sun Voyager (Sólfar) is een kunstwerk van roestvast staal. Ontworpen en neergezet ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan van Reykjavík. Het kunstwerk is een ode aan de zon en lijkt sterk op een Vikingschip. De kunstenaar is Jon Gunnar Arnason
Het is er vergeven van de toeristen die allemaal hinderlijk in beeld lopen dus Marina neemt de leiding in handen dirigeert alle toeristen achter een denkbeeldige lijn, gedwee volgen alle Aziaten en Europeanen haar aanwijzingen en zo zijn we in staat het kunstwerk optimaal in beeld te brengen.
We keren terug richting Hallgrimskirkja waar we de toren bestijgen en een mooi overzicht van Reykjavik hebben.
We weten de verlokkingen van een ijsje niet te weerstaan en gaan dan terug richting het hotel. ‘s Avonds eten we in 73 een prima eetcafe met vrolijke en doortastende bediening. Morgen onze laatste dag in IJsland waarin de Traveler en Marina tussen de tektonische platen gaan zwemmen.
