Na een dagje sleeën verheugt het gezelschap zich de komende dagen op echte Canadese Poedersneeuw. De temperatuur gaat onderuit en een sneeuwdump is aanstaande, 40 cm wordt verwacht; vooral op zaterdag wordt het feest. Deze ochtend besluiten we buiten de deur te ontbijten. Laurence en Thomas hebben na gedegen research de Bear Paw Bakery als ‘must do’ bestempelt, dus het gezelschap meldt zich vroeg, want er kan niet gereserveerd worden, bij de Bakery. De core business van deze zaak is dat ze heerlijk brood, sandwiches, muffins en overheerlijke koffie en thee maken. Als je 5 producten of minder neemt en geen verse koffie wil hebben, kun je bij de ” express window” bestellen, je kunt er ontbijten en take away is de normaalste zaak van de wereld.
De Bear Paw Bakery is beroemd, men rijdt zelfs om om hier een ontbijt te scoren. Het gezelschap arriveert just in time en heeft precies voor zes man een plekje.
We bestellen allerlei lekkers en gaan dan onderweg voor een lekker potje skien.
Na een heerlijk dagje skiën duiken we na inlevering van de ski’s de kroeg in.
De heren gaan aan API en de dames bestellen flesje witte wijn. Na een gedegen après ski besluiten we ons te gaan verkleden want we gaan eten in Alba, een Italiaans restaurant. De wijnfles die half vol is kan niet zelf meegenomen worden door het gezelschap, dat moet door de restaurant manager zelf naar de kamer gebracht worden.
Trouwens in iedere kroeg kan je testen of er Alcohol in je bloed zit met de aanwezige blaasapparatuur
Het wordt een mooie avond en de gerechten zijn heerlijk.
Klaarblijkelijk heeft Marina laten vallen dat de Traveler 30 jaar getrouwd is en tegen de tijd dat de dessert kaart op tafel komt heeft het restaurant een verrassing: we worden uitgebreid gefeliciteerd door de staf tot grote blijdschap van de Traveler.
We sluiten af en rijden door de inmiddels gestaag vallende sneeuw naar onze thuisbasis.
De volgende ochtend gaan we zeer vroeg ontbijten want het is onze laatste dag skiën en we willen op tijd boven zijn. Overnight is zeker 20 cm gevallen en op de piste is de verwachting wel 40-50 cm. Tijdens het ontbijt maakt de Traveler de serveersters heel blij door hen een Delfts blauw klompen setje te schenken.
Daarna moet de Traveler en Co. De auto’s van een lekkere laag sneeuw ontdoen.
De weg naar boven is behoorlijk glad dus we rijden rustig naar boven. We zijn niet de enige die in opperste staat van opwinding zijn; we rijden in file naar boven, de Canadezen hebben hun gear in de laadbak van hun pick-ups gedropt.
Je ziet hier veel meer snowboarders dan in Europa. We parkeren de auto op P1 en Laurence wil om warm te worden alle spullen van iedereen dragen. Met kunst en vliegwerk lukt dat en onze persoonlijke sherpa brengt de spulletjes netjes naar de rand van de piste.
De hele dag wordt er heerlijk gepoederd en iedereen heeft een geweldige dag.
Die avond sluiten we onze 10 daagse Canadese winterreis af in het Raven restaurant.
Een heel apart restaurant met een soort arabische inrichting.
Ze serveren er heerlijke cocktails waarvoor de Traveler valt.
Bij binnenkomst blijkt onze gereserveerde tafel nog niet klaar te zijn en worden we verzocht aan de bar plaats te nemen na een lange wachttijd is het dan eindelijk zover we mogen aan tafel gaan zitten.
De menukaart ziet er zeer interessant uit en we bestellen onze gerechten.
Na een tijdje worden onze voorgerechten gebracht, ze zijn heerlijk, maar bij het hoofdgerecht gaat het mis, de bestelling bij de Traveler z’n Argentijnse steak is abusievelijk niet doorgekomen en hij dient dus te wachten terwijl de anderen reeds aan hun gerechten beginnen.
Ook daar is het niet goed gegaan want de gerechten zijn koud en moeten opnieuw de keuken in. Uiteindelijk komt het allemaal goed maar wel met wat hick-ups.
Desondanks vermaakt het gezelschap zich prima en uiteindelijk wordt de rekening gevraagd. De serveerster put zich uit in verontschuldigingen en geeft aan een korting te geven, inderdaad de service van 15% die ze er op had gezet, heeft ze er afgetrokken. We trekken de jas aan en verlaten het pand onder dankzegging. Wij keren terug richting hotel waar de koffers ingepakt moeten worden. En niet te vergeten de ski’s, skischoenen en snowboards.
De volgende ochtend checken we uit en gaan onderweg we moeten 400 km afleggen richting Edmonton Airport.
We rijden in een onvervalste blizzard naar Edmonton.
De sneeuwschuivers komen ons tegemoet en het scheelde niet veel of de Traveler heeft een aanrijding met twee mannetjes Elken die uit de sneeuw ineens de weg op stoven vanuit het niets.
Na een korte pitsstop bij de Tim Hortons waar Yannick het gezelschap op timbits trakteert, een soort kleine ronde donut met heerlijke smaakjes en smekjes, gaan we door richting Edmonton Airport
Uiteindelijk arriveren we ruim op tijd op het vliegveld en kunnen we dankzij de frequent flyer kaart van de Traveler ongestoord inchecken om daarna in de VIP lounge een klein lunchje te doen. Zonder enige vertraging kunnen we boarden en heeft de Traveler geluk want Marina weet het met de cabin crew op een akkoordje te gooien en krijgt een dubbele seat waardoor de Traveler ook twee stoelen tot zijn beschikking heeft.
Net nadat de Traveler ingedut is wordt hij wakker gemaakt, we vliegen boven Groenland, en Laurence heeft gezien dat het Noorderlicht verschenen is. Zeker een uur lang vliegen we door groene bewegende gordijnen, het is een prachtig schouwspel.
what a treat !!
Tevreden valt de Traveler weer in slaap en wordt bij het krieken van de dag boven de Noordzee weer wakker om het ontbijt mee te maken en een mooie zonsopgang te zien.
We landen ruim voor schema tijd op Schiphol waar we onze bagage en gear weer collecteren en na een laatste groepsfoto beladen we de taxi en sluiten onze fantastische reis af.
Winters Canada heeft een grote indruk gemaakt op de Traveler; een soort verstild landschap waar mens en dier naast elkaar leven. Prachtige vergezichten en bovenal de heerlijke “hangloose” mentaliteit van de Canadees. De Traveler komt er zeker terug !
De Traveler sluit het boek dat reizen heet en kijkt met verwondering terug naar dat mooie fascinerende land wat Canada heet.
Wat een fantastische trip!! Wow met die honden in de sneeuw en alle andere dagen puur genieten. julie zijn bevoorrecht. Genoten van je reportages. Eind mei gaan we zelf weer die kant op. Ik kan haast niet wachten. groeten. >