We rijden vandaag richting Te Anau wat een toeristische trekpleister met circa 1800 inwoners op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland is. Het ligt aan de Zuidoostelijke oever van het Te Anaumeer, dat het tweede grootste meer is van Nieuw-Zeeland. Het is het voornaamste handelscentrum van Fiordland. We moeten aardig wat meters maken en we kunnen niet al te veel pas op de plaats maken daar wij reeds vroeg in de middag de beroemde glimwormen grot van Te Anau gaan bezoeken. Dus de travel mobiel wordt aardig op de staart getrapt maar wel met mate daar onze ijverige Nieuw Zeelandse wetshandhavers soms tussen de schapen verdekt staan opgesteld om snelheidsovertreders te betrappen. Na een paar uur door het nog steeds verbijsterend mooie landschap gedenderd te zijn maken we een koffiestop bij een alleraardigst zaakje dat aan een volgens de Wormholetraveler spiksplinternieuwe boulevard is gebouwd. Het gezelschap laat zich de koffie en aangeschafte zoetigheid goed smaken waarna er weer wordt doorgereisd.
We besluiten uiteindelijk om 12 uur te stoppen in the middle of nowhere om de meegebrachte lunch te verorberen. Het blijkt een wildernis wetenschappelijk reservaat te zijn waar de tijd heeft stil gestaan voor de planten. Je vindt hier planten die ook in dezelfde vorm 10 000 jaar gelden te vinden waren. We mogen alleen eten op de parkeerplaats en moeten alle afval ook weer afvoeren, waarvan acte…
Gelukkig ondervinden we geen vertraging en arriveren op tijd in Te Anau. We checken in bij ons verblijf de Te Anau lodge. Het blijkt een bijzondere omgeving te zijn, in zijn vorige leven voordat hij naar Te Anau werd verhuisd, diende deze Lodge als het Sister’s of Mercy-klooster in de mijnstad Nightcaps, op ongeveer 100 km afstand van de huidige locatie. De Sisters of Mercy werden oorspronkelijk gesticht door Catherine McAuley in Dublin, Ierland in 1831 en waren de eerste religieuze zusters die vanuit 1850 in Nieuw-Zeeland naar Auckland kwamen. Het voormalige Sisters of Mercy Convent is gebouwd in 1936 en verhuisd in delen naar Te Anau vanuit de nabijgelegen Nightcaps, en daar weer in elkaar gezet.
We hebben niet veel tijd om van al dat nostalgische moois te genieten want we gaan op weg naar de haven waar de ferry vertrekt naar de Te Anau grotten. We zijn best maar net op tijd en er staat reeds een bus met Aziaten te tandakken om aan boort te gaan. Gelukkig heeft moeder Jachthaven eerder met dit bijltje gehakt en ziet zij toch kans het gezelschap aan boord te krijgen op de meest strategische plekken (comfortabel zitten en goed uitzicht). De tocht duurt zo’n 45 minuten waarna we afgezet worden bij de ingang van de grot.
De Te Anau grotten zijn een cultureel en ecologisch belangrijke systeem van grotten aan de westelijke oever van Lake Te Anau. Het werd ontdekt in 1948 door Lawson Burrows, die de bovenste ingang na drie jaar zoeken vond op basis van aanwijzingen in oude gevonden Maori legendes. Later werd het een belangrijke toeristische attractie voor het gebied, toen bleek dat de grotten in de buurt van de oever van het meer de thuisbasis zijn van glowworms. De grotten zijn geologisch jong (naar schatting 12.000 jaar) en dus is er slechts een kleine druipsteen te zien. De Maori naam Te Ana-au kan vertaald worden als “de wervelende Cave” ( te : het; ana : grot; au : het wervelen) wat slaat op het water dat er op grote snelheid doorheen loopt. Aangezien de grotten liggen in de Murchison Mountains, waar de bedreigde takahe (een zeldzame boskip) werd herontdekt, is de toegang beperkt.
De glimwormen zijn de larven van de Varenrouwmug en zijn bioluminescent. Ze produceren een blauw-groen licht. De larven maken kleverige webben om voedsel te vangen en zijn te vinden in grotten, rotsholtes en andere beschutte, natte gebieden. Het zijn geen frisse jongens deze larven want ze lokken hun prooien met hun licht en slaan toe zodra de prooi is vastgekleefd in het gesponnen web. Ze boren een gat in het oog van de prooi en zuigen dan de prooi leeg waarna ze er weer een paar dagen tegen kunnen. Dit wetende knijpt de Traveler hem toch een beetje want in het pikkedonker met de webben op korte afstand van zijn ogen is hij er niet geheel gerust op. Bij het betreden van de grot via een bruggenstelsel net boven het kolkende en razende water vertelt de gids allerlei weetjes het is behoorlijk imponerend wat hier allemaal gebeurt. We worden in een stalen schip geplant waarna we door het grottenstelsel getrokken worden en zien we uiteindelijk de glimwormen. Ademstokkend !
Nadat we weer buiten zijn gekomen krijgen we nog een rondleiding door een klein stukje van het National Park met uitleg en presentaties. We spotten nog een Kiwi op een boomtak en leggen deze snel vast voor het nageslacht.
Hierna keren we terug richting Te Anau met de boot.
Bij aankomst checken we met de ferry maatschappij waar we ons de volgende dag moeten melden voor onze cruise naar Milford Sound, dan krijgen wij tot onze verbijstering dat deze niet door gaat in verband met kans op lawines op de toegangsweg er naar toe; ze kunnen wel de cruise naar Doubtful Sounds uitvoeren daar de weg er naar toe minder lawine gevaarlijk is, natuurlijk tegen een kleine meerprijs. We besluiten hierop in te gaan en boeken voor een vertrek om acht uur ‘s ochtends. Daarna kunnen we terug naar ons onderkomen.
We besluiten te gaan eten in het Redcliff Restaurant wat geen verkeerde keuze is. We hebben er een prachtige avond en voldaan keert de Traveler terug in zijn nostalgische onderkomen.
Super!