We verlaten de Punga Cove en rijden richting Picton. Voor een deel is het dezelfde route als naar de Cove toe, dus onze travelmobiel gaat er soepel doorheen. We nemen afscheid van het Zuidereiland met een regenboog en checken in bij de ferry.
Na wat administratieve en logistieke handelingen worden we tussendeks geparkeerd en nemen we plaats in de passagiers lounge waar we een mooi uitzicht hebben.
De ferry laveert tussen de sounds door naar de Cook straight en brengt ons in drie uur varen naar Wellington.
Onderweg hopen we alsnog walvissen te zien, maar we hebben pech, het weer is niet echt goed (slecht zicht) en er staat een behoorlijke swell. Wel scoren we pinguïns en langs scherende albatrossen.
Uiteindelijk varen we de haven van Wellington binnen. Wellington (Maori: Te Whanganui-a-Tara of Poneke) is de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. De stad ligt in het zuiden van het Noordereiland en is genoemd naar de hertog van Wellington. Het is de op een na grootste agglomeratie van het land. Er wonen er zo’n 380 000 mensen.
Wellington is vernoemd naar Arthur Wellesley, de eerste hertog van Wellington. De titel van het hertogdom is afkomstig van de stad Wellington in Engeland. In het Maori heeft Wellington twee namen, Te Whanganui-a-Tara doelt op de haven van Wellington en betekent de grote haven van Tara. De andere naam is Pōneke en wordt niet gebezigd, omdat vermoed wordt, dat het gewoon een verbastering is van een Engelse bijnaam voor de stad: Port Nick (kort voor Port Nicholson).
Bij het debarkeren neemt Marina afscheid van de bemanning en rijden we al gauw richting ons appartement in het centrum van Wellington.
Wellington wordt ook vaak omschreven als het culturele centrum van het land en is het thuis voor onder andere een film- en theaterindustrie van wereldklasse, Te Papa Tongarewa (het nationaal museum van Nieuw-Zeeland) en Wellington Botanic Garden.
We nemen de Uberstep vanaf ons appartement richting museum Te Papa Tongarewa die we deze middag gaan bezoeken. Een hele onderneming om met twee personen per step een soort reuzenslalom tussen het loslopende publiek te houden. Met ontzettend veel lol arriveren we bij het museum. Het is een geweldig museum, je kan je er zeker meerdere dagen bezig houden. En je gelooft het bijna niet, maar het is gratis ! Er zijn een aantal tentoonstellingen die we bezoeken en we schieten vele, vele digitale plaatjes.
Helaas mogen we de vele aanwezige Maori zaken niet fotograferen vanwege culturele redenen, maar de WHT kan jullie verzekeren, het is er prachtig
De natuurafdeling is erg uitgebreid en we kijken onze ogen uit. Vooral de diepzee devils blijven fascineren.
En de reuzeninktvis op sterkwater lijkt wel een alien……..
De Kiwi, de bekende New Zealand loopvogel staat hier opgesteld met alle wetenswaardigheden die er zijn, dat het Kiwi ei bijna net zo groot is als de moeder is verbijsterend, vergelijkenderwijze zou een vrouw een kind van 4 jaar op de wereld zetten…. Deze nachtvogel heeft het heel lastig en is dan ook een dier wat buiten de diverse opvangcentra bijna niet te spotten valt in NZ
We laten ons flink door elkaar rammelen in een heus huis wat een 6.0 aardbeving te verwerken krijgt.
Vlak voor sluitingstijd verlaten we het bijzondere museum en trekken de stad in. Er is van alles te zien en te beleven in the waterfront, vooral de pop up sauna leek de WHT wel wat voor 010…
We fotograferen de Cathedral of St Paul; die behoorlijk wat overeenkomsten heeft met een kathedraal in IJsland.
De Parliament Buildings bestaat uit drie hoofdgebouwen; het Parliament building uit 1922,
de parliamentary library uit 1899,
en de Beehive in gebruik sinds 1979.
De old governments buildings; het grootste houten gebouw op het zuidelijk halfrond.
En dan na een lang dagje met vele indrukken ontmoet de WHT zijn neef die in de filmindustrie zijn weg zoekt en momenteel in Wellington werkzaam is. Natuurlijk wordt een rendez-vous gearrangeerd en hebben we een zéér genoegelijke avond met burgers en cider en prima muziek.
Onderweg naar de kroeg Vinyl zien we een van de meest gefotografeerde objecten van Wellington, de kleurrijke emmer-waterval die op Cubastreet een heuse internet hit is.
Vooral de kroeg Vinyl geheten was een een feest der herkenning voor alle leeftijden. Sebastiaan gaf de Wormholetraveler een mooi inkijkje in de NZ filmindustrie.
Uiteindelijk scheidden onze wegen en gingen wij richting appartement en Sebastiaan weer naar zijn onderkomen. Het was een mooi eerste dagje op het Noordereiland.
