Vandaag beleven we een van de hoogtepunten van ons verblijf in de Blue Mountains. We gaan hiken in de Grand Canyon, een van de mooiste hikes in Australie. Allereerst rijden we naar Evans Look Out waar we de City Tank in de schaduw parkeren, het is prima hike weer vandaag niet te warm maar wel een lekker zonnetje. Met volle bepakking dalen we af de kloof in, en alhoewel het uitgehakte treden zijn is het gelijk al een aanslag op de knieën. We hiken in relaxt tempo zodat het reisgezelschap niet gelijk uitgeput wordt. Na een kleine 15 minuten afdalen wordt het steeds rustiger en hoor je alleen het ruisen van het water en de vogels die aangeven dat er indringers in hun territorium zijn.
De omgeving is adembenemend, de WHT heeft inmiddels een paar legendarische hikes achter de rug maar dit begin van de hike beloofd veel. Naarmate we dieper afdalen in de kloof begint de vegetatie te veranderen van bos naar varens en mossen.
Ook worden we geconfronteerd met ondiepe rivier overgangen waarbij we de schoenen ruim droog houden. Dan begint het pad steeds meer te veranderen en wordt het ouderwets klauteren en klimmen. Ook de waterovergangen worden lastiger en een deel van het gezelschap moet op een gegeven moment zelfs op blote voeten de rivier oversteken.
De eerste ontmoeting met een beest wat je niet als eerste verwacht in de Grand Canyon is een crayfish. We ontdekken hem in het water net voordat we een oversteek maken. Het beest is fel oranje en daardoor best goed te zien. Een toevallig passerende hiker is zo vriendelijk het beest met blote handen er uit te tillen, na gefotografeerd te zijn, zetten we het weer terug op zijn plek.
Bij de derde waterovergang gaat het mis, Thomas verliest zijn zonnebril in het snelstromende water en moet onder een steen gaan voelen of hij daar ligt, natuurlijk liggen er allerlei spannende beesten op de loer waarbij catfish en sidderaal serieuze opties zijn. Moeder Jachthaven die nog niet is overgestoken staat hem bij, terwijl Lau en De WHT op afstand instructies geven. Na een tijdje hengelen met een stok en dmv waterloopkundige berekeningen wordt uiteindelijk de bril gevonden en kunnen we door.
De volgende water oversteek is zeer uitdagend maar gelukkig komt iedereen heelhuids en met complete uitrusting over.
Het landschap is adembenemend mooi, we raken wat verder verwijderd van de rivier en het gaat weer steil omhoog. Op een plateau pauzeren we om onze lunchpakketten aan te spreken en komen bij van de inspanningen. Na een tijdje hijst de WHT de vertrek vlag en het gezelschap gaat weer onderweg.
Het pad wordt nauwer en nauwer en een prachtige waterval doemt op.
Het pad loopt achter de waterval langs en de plek is uitgelezen om een groepsfoto van het reisgezelschap te maken.
De volgende uitdaging is een grot waar bijna door heen gekropen moet worden, ook daar komt de Wormholetraveler ongeschonden doorheen en stapt opnieuw in een wereld die alle schakeringen groen heeft.
De Old Man Banksias kom je te pas en te on pas tegen.
Dan opnieuw een ontmoeting met de fauna van deze canyon, deze keer een Eastern Water Dragon, die ons zeer waakzaam bekijkt en er als een haas vandoor gaat als we dichterbij komen.
We stijgen en stijgen en uiteindelijk zijn we weer uit de Canyon en arriveren we bij de City tank.
Het gezelschap is onder de indruk van deze hike die toch wel een aanslag heeft gedaan op het uithoudingsvermogen van de Traveler en Ibu Marina.
We rijden naar Blackheath waar we bij de plaatselijke liquor store wat alcoholische drankjes scoren die we bij het Theater Café mogen drinken (Buy your own drink) iets wat geheel normaal is in Australie.
We rijden terug richting Katoomba naar onze B&B waar we ons verfrissen want we gaan onze laatste avond in de B&B vieren met een etentje bij Madame Wang in Leura.
Verborgen boven en achter de antiekwinkel aan de bovenkant van Leura Mall, opende Madame Wang’s in september 2018. De naam ‘Madame Wang’s’ komt van een bizarre film uit 1981 die werd geproduceerd door Andy Warhol. Het gebouw is het koetshuis van de monumentale Hillcrest Coachman, een buitenverblijf gebouwd in 1900. Het hoofdgebouw doet nu dienst als restaurant, Flanders Flavours. Het koetshuis kijkt uit op de ingang van Leura Mall en heeft een antiekwinkel op de begane grond en Madame Wang’s bevindt zich boven en is toegankelijk vanaf de achterkant.
De sfeer is chinees qua inrichting echter de keuken is waar west oost ontmoet.
De voor- en hoofdgerechten zijn verassend en heerlijk. Het gezelschap geniet oprecht van wat er op hun bord verschijnt. Het maakt niet uit wat er genomen wordt; Shanghai rolls, sashimi, inktvis, eend, biefstuk of zalm, het is allemaal even lekker.
Met een mooi afrondend toetje nemen we afscheid van dit bijzondere restaurant en vertrekken richting Katoomba waar we in een kroeg met live music nog de nodige afzakkertjes nemen. Het was een heerlijke dag.
Wow ! Wat een spectaculaire hike zeg ! Adembenemend prachtig ! En respect voor jullie conditie !