Vandaag onze een na laatste dag in Sydney, bezoeken we de Northern beaches, we starten met eerst koffie bij Chapter One zoals de locals van Bondi doen. Daarna hijsen we ons in de City Tank en gaan onderweg.
De Northern Beaches is een regio in Noord-Sydney vlakbij de Pacifische kust. Het gebied werd vroeger bewoond door de Garigal- of Caregal-bevolking in een regio die bekend staat als het Guringai-land. De traditionele Aboriginal-bewoners van het land dat nu bekend staat als de noordelijke stranden, waren de Garigal-bevolking van de Eora- natie. Binnen een paar jaar na de Europese vestiging was de Garigal grotendeels uit dit gebied verdwenen, voornamelijk als gevolg van een uitbraak van pokken in 1789. Veel bewijs van hun bewoning is nog steeds aanwezig, vooral hun rotsetsen in Ku-ring-gai Chase National Park , dat grenst aan de noordelijke stranden van het noorden. Het noordelijke strandengebied werd al vroeg verkend in de nederzetting Sydney, slechts een paar weken na de aankomst van de Eerste Vloot. Het bleef echter gedurende het grootste deel van de 19e en het begin van de 20e eeuw een landelijk gebied, met slechts kleine nederzettingen in de valleien tussen de landtongen. Hoewel het geografisch dicht bij het stadscentrum lag, was het een reis van meer dan 100 kilometer (62 mijl) om het gebied over land vanuit Sydney te bereiken via Mona Vale Road .
Sinds die tijd verliep de stedelijke groei langzaam tot de jaren zestig, toen de ontwikkeling versnelde vanwege verbeterde wegen en een algemene stijging van de levensstandaard in de regio’s.
Het is tenminste een uur rijden met de City Tank maar gelukkig is er genoeg onderweg te zien, eerste bestemming die we aan doen, is Manly.
Daar gaan we een stukje van de Manly scenic walkway doen.
We parkeren de City Tank ver van het centrum van Manly maar wel in de buurt van Shelly Beach, ook hier gaat het op en neer en worden de kuiten van de WHT weer goed getest.
Via Bower Lane passeren we Scuba Steves Manly shop die volgens de WHT gespecialiseerd moet zijn in duiken en surfen.
Vanaf de Bower Lane hebben we een mooi uitzicht op het International College of Management wat vroeger een klooster was.
Uiteindelijk bereiken we de Marine Parade die ons naar Shelly Beach leidt. Er is van alles te zien en vele sculpturen staan opgesteld. Ook hier is het duidelijk dat de flora en fauna beschermd zijn, hoge boetes (10 000 Aus $) Liggen op de loer bij overtreding van de regels.
We hebben nog geen vijf stappen gezet of we komen de Australische Brush-Turkey, ook wel Gweela genoemd, tegen.
Ook de kleine Pinguin kan hier zo maar aan wal stappen echter vandaag zit dat niet in het vat.
Gelukkig laat de Grote Kuif Stern zich wel zien, een parmantig kuifje heeft het.
Cabbage Tree Bay is vanaf de Marine Parade prima te overzien, hier treffen we ook de Fairy Bower Sea Pool aan waar een mooie sculptuur staat opgesteld.
Het door Helen Leete gemaakte Oceanides in 1997 verwijst naar de zeenimfen uit de Griekse mythologie die vaak deels mens en deels zeedier waren. Ze weerspiegelen de uitbundige energie en speelsheid die de Griekse filosofen ‘de lach van de goden’ noemden. De twee figuren vertegenwoordigen vrolijke zwemmers in de zon en de zee, genietend van de schoonheid van Manly en de relatie tussen de mensheid en andere wezens.
Vervuiling heeft grote aandacht hier, er wordt continue op gewezen dat men alert moet zijn om geen plastic en verpakkingen achter te laten. Op een soort schoolbord worden de laatste gespotte beesten in de baai gerapporteerd zoals de Eastern blue groper en de crested horn shark. Het is duidelijk dat het hier een favo duikplek is van vele bezoekers.
Via de Shelly Beach Walking track lopen we een rondje en genieten van de specifieke flora en fauna, natuurlijk komen we weer onze vrienden de spinnen en hagedissen tegen en ook de Gweela is van de partij.
Ook van hier, ondanks het sombere weer, is het uitzicht op Cabbage Tree Bay fantastisch
We dalen weer af van de klif en komen terug op Shelly Beach waar de publieke Barbecues al warm aan het draaien zijn.
We keren terug en lopen richting Manly Beach waar de WHT weer van alles spot, kapitale villa’s, beach patrol en de onvermijdelijke gescheiden afvalbakken.
Via The Corso wandelen we terug richting City Tank, niet voordat ThoLau nog wat Tee’s scoren in de uitverkoop.
Halverwege de Corso staat de St Matthew Anglican Church ontworpen en gebouwd in 1859 door Edmund Blacket. Hier gaat het reisgezelschap weer richting Addison Road waar de City Tank geparkeerd staat
We besluiten richting Freshwater te gaan om een lekkere lunch in de Harbord Diggers te gebruiken. De Harbord Diggers is gelegen aan South Curl Curl Beach en heeft naast een casino en feestzalen ook een gerenommeerd Italiaans restaurant. Alhoewel we niet gereserveerd hebben kunnen we toch een plaatsje bemachtigen en genieten we van een heerlijke Italiaanse lunch.
Honderd jaar geleden kwamen zes Diggers terug van de papavervelden van Frankrijk, zaten op Curl Curl Beach en bespraken het creëren van een plek waar ze samen konden zijn en elkaar konden steunen. Dit was het ontstaan van de Harbord Diggers en de originele Diggers worden geëerd door de zes klaprozen in een Memorial-kunstwerk van kunstenaar Jade Oakley. Dit indrukwekkende werk is geïnstalleerd bij de ingang van Harbord Diggers. De gloeiende geperforeerde koperen achtergrond vertegenwoordigt de zee en het zand van het zoetwaterstrand. Het flikkerende licht van de verborgen vlammen in elke klaproos herinneren aan de eeuwige vlam, en de klaprozen lijken te ‘groeien’ uit een reflecterende poel met daaronder donker graniet. De woorden ‘Courage, Sacrifice, Endurance en Mateship’ zijn uitgehouwen in 20 mm dikke zwarte steen en vastgemaakt aan de natte rand van het zwembad.
Na de lunch vertrekken we weer, want we willen graag Palm Beach zien, nu we toch zover zijn. Onderweg naar de City Tank zien we nog iets bijzonders. Naast de vele villa’s die tegen de kliffen zijn gebouwd zijn liftjes geïnstalleerd waarmee de boodschappen (en andere zaken) van weg nivo naar keuken nivo getransporteerd kunnen worden. De Traveler wordt hier enthousiast van en onderzoekt een toepassing voor het woonhuis in Blackpool.
Via de Barrenjoey road komen we uiteindelijk aan in Station Beach wat aan Pittwater gelegen is. Het is volledig verlaten, niet gek want het is niet echt best strandweer, maar dat mag voor het reisgezelschap de pret niet drukken. Er mag een hele hoop niet op dit strand, gelukkig is er een overzicht van gebodsborden, zodat we de draad niet kwijtraken.
Eindelijk treffen we ook de Australische pelikaan aan die in z’n eentje heel Pittwater afvist.
Ook hier weer van alles te zien, van wier op het strand tot bloeiende aloe planten
We steken het duin over richting North Palm Beach wat aan de South Pacific kant ligt.
We spotten de Barrenjoey Head Vuurtoren. Deze historische vuurtoren van zandsteen (1881) bevindt zich aan de noordpunt van de noordelijke stranden in een bijgebouw van het nationale park Ku-ring-gai Chase.
En ook hier weer een teken van leven op het strand.
Een waterig zonnetje komt door en we besluiten richting Newport te gaan om een drankje te scoren. The Newport is een hippe tent waar tout North Sydney z’n opwachting maak.
ThoLau weten een mooie plek waar we zowaar een tafel kunnen bezetten maar binnen het uur moeten we weer wegwezen want dan is de tafel opnieuw gereserveerd.
Het uitzicht is fenomenaal en de WHT begrijpt dat dit gebied in trek is bij de nieuwe generatie.
Na een uur moeten we vertrekken, niet nadat we geproost hebben op weer een mooie dag.
We rijden terug via het Bilgola plateau waar de nouveau riche van noord Sydney resideert. De wegen zijn redelijk steil en de gebouwen groot en luxe. Voor Sydney begrippen is het hier nog relatief goedkoop om een mooi plekje te scoren. Nog steeds moet je een vrachtwagen met Australische dollars meenemen, om überhaupt in aanmerking te komen.
Uiteindelijk arriveren we in het oude vertrouwde Bondi waar we een klein klaverjasje doen en nog een heerlijke wijn van ThoLau koud maken. Morgen onze laatste volle dag in Bondi
