We zijn aangekomen in Aqaba in het 5 sterren Mövenpick hotel. Aqaba (Arabisch : العقبة , al-‘Aqaba, al-‘Agaba) is de enige kuststad in Jordanië en de grootste en dichtstbevolkte stad aan de Golf van Aqaba. Vroeger heette de oude stad Elath , in het Latijn aangenomen als Aela en in het Arabisch als Ayla. Aqaba, gelegen in het meest zuidelijke Jordanië, is het administratieve centrum van het gouvernement Aqaba. Tegenwoordig speelt Aqaba een belangrijke rol in de ontwikkeling van de Jordaanse economie , via de levendige handels- en toerisme sectoren.Vooral om het toerisme te stimuleren is Aqaba een freezone waar geen belasting betaald hoeft te worden. De haven van Aqaba bedient ook andere landen in de regio.
Aqaba’s strategische ligging aan de noordoostelijke punt van de Rode Zee, tussen de continenten Azië en Afrika, heeft de haven in de loop van duizenden jaren belangrijk gemaakt.
Aqaba’s locatie naast Wadi Rum en Petra heeft het in Jordan’s gouden driehoek van toerisme geplaatst, wat de positie van de stad op de wereldkaart heeft versterkt en het tot een van de belangrijkste toeristische attracties in Jordanië heeft gemaakt.
Deze ochtend gaan de WHT en MJ lekker golfen op de Ayla Golf Club die ontworpen is door Greg Norman ook wel de White Shark genoemd. Om half zeven zitten we aan het uitgebreide ontbijt en bereiden ons voor op een serieus potje golf in het Midden-Oosten. Voorzien van liters water en proviand vertrekken we richting golfbaan die maar 15 minuten verwijderd is van het hotel. Het is gelegen in het Ayla resort dat best wel moeilijk te benaderen is omdat het vlak bij de Israelische grens ligt en dus allerlei wegen afgesloten zijn met betonnen lego blokken waar je serieus je auto op kan total loss rijden.
Uiteindelijk weten we de golfbaan te bereiken echter daar hebben ze niet goed nieuws voor ons want de sleutel van de rental equipment is zoek en aangezien de WHT en MJ geen golfspullen hebben meegezeuld zijn huur clubs best wel noodzakelijk om te kunnen spelen. Ten slotte komt het allemaal op zijn pootjes terecht en na wat exercities op de driving range slaan we officieel af op de Champion course van de Ayla Golf Club.
Het Clubhuis is in de vorm van een Bedoeïenentent gebouwd en de course ziet er prachtig en goed onderhouden uit.
Het lijkt een gemakkelijke baan maar niets is minder waar, de greens zijn razendsnel en de bunkers peilloos diep en sommige zijn zelfs voorzien van een ladder.
We spotten vele vogels waaronder de kleine groene bijeneter die doodleuk voor ons blijft poseren.
Na de eerste negen holes, waarbij zowel de WHT als MJ liters water weg getankt heeft, want het is knap heet 36 graden in de schaduw (lees golfkar), is golfen geen sinecure. Gelukkig is er een rest-room voor de heren en de dames in dezelfde huisstijl als het clubhuis.
Onze Golfcar is voorzien van een hyper modern navigatie systeem wat bij aankomst op de hole onze electronische golfkaart toont en tevens in een filmpje een overzicht geeft van hoe de baan gepositioneerd is en waar de bunkers en waterhindernissen liggen. Heel tof vinden wij !
We sluiten af in stijl door de laatste hole in par te spelen wat op zich al een hele prestatie is. Op het scorebord is duidelijk te zien dat de Traveler opnieuw wint van Moeder Jachthaven.
We keren terug naar het stadscentrum alwaar we weer herenigd worden met de GPD en Full Maya. Gezamenlijk bezoeken we de ruines van het Kruisvaarders fort wat ooit door Boudewijn I van Jeruzalem werd gebouwd, waardoor het Koninkrijk Jeruzalem alle wegen tussen Damascus , Egypte en Arabië kon domineren en de kruisvaarders staten beschermde tegen het Oosten en waardoor winstgevende overvallen mogelijk waren op handelskaravanen die door het gebied trokken. Ondanks alle inspanningen om de regio te versterken, werd de stad in 1170 veroverd door een moslim squadron dat door Saladin was gestuurd terwijl hij Gaza belegerde in 1182 werd het met succes overvallen door Raynald van Châtillonin echter werd het nooit heroverd door de kruisvaarders.
Het oude fort werd in het begin van de 16e eeuw herbouwd als Aqaba-fort door Mamluk – sultan Al-Ashraf Qansuh Al-Ghuri.Ondanks dat het volledig gerenoveerd wordt mogen we toch de ruines in en op gelukkig is ook daar een boom op de binnenplaats die voor wat schaduw zorgt; je merkt duidelijk dat we ook in deze regio richting hitte en droogte gaan.
Na bezichtiging van het fort gaan we lunchen in het restaurant met een nice view; het is er lekker koel en het eten is prima. Gelukkig heeft de eigenaar een vriend die engels spreekt zodat onze wensen vertaald kunnen worden.
Hierna gaan we weer retour richting Hotel om bij te komen van alle inspanningen en ons te verkleden voor een snorkel verkenning. Full Maya en Moeder Jachthaven gaan mee en de GPD blijft achter in het hotel om daar te chillen.
In 1965 gaf koning Hoessein , via een ruilovereenkomst met Saoedi-Arabië , 6.000 vierkante kilometer woestijnland in Jordaanse gebieden in ruil voor andere gebieden, waaronder 12 kilometer uitbreiding van de kustlijn ten zuiden van Aqaba, waaronder het prachtige Yamanieh- koraalrif. Daar zijn prachtige snorkel- en duiktours te maken en in de Japanse tuin gaat de WHT, MJ en Full Maya lekker snorkelen. We rijden weer richting South Beach en parkeren onze auto vlakbij het strand en installeren ons onder een grote rieten parasol. Na onze snorkel-gear aangetrokken te hebben gaan we te water en dompelen we ons onder in de prachtige koraal omgeving met honderden verschillende vissen.
Na een tijdje krijgen we het koud en gaan we eruit en binnen 20 minuten heeft de warme wind ons droog geblazen. Een ding weten we zeker: hier komen we morgen terug. MJ weet dan ook nog een op hol geslagen zwemband te redden, voordat het ding richting de Rode Zee is afgedreven. De eigenaren zijn zo dankbaar dat je er bijna verlegen van wordt. Trouwens veel locals hebben hun bbq’s en vuurstoofjes meegnomen en men blijft hier tot in de late uurtjes lekker eten en plezier maken. Als wij het strand verlaten en richting auto willen gaan worden we getrakteerd door de zwemband eigenaren op zelf gemaakte dolmas en we mogen echt niet afslaan want dat zou als een belediging opgevat kunnen worden. De Dolmas zijn heerlijk en we worden hartelijk uitgezwaaid.
We rijden weer terug naar het hotel waar we opnieuw gecheckt worden bij binnenkomst en waar we ons weer lekker kunnen verfrissen. We besluiten, omdat het zo goed bevallen was, opnieuw te gaan eten bij Rakwet Kanaan. Via een andere weg vanuit het hotel lopen we erheen en zien onderweg natuurlijk allerlei winkeltjes die de dames moeten bezoeken. De WHT en GPD staan net als de meeste mannelijke Locals een beetje te hangen en om zich heen te kijken. De WHT besluit om toch maar niet een kanarie te kopen en die dan in vrijheid te stellen alhoewel de gedachte wel bij hem opkwam.
Het eten is opnieuw heerlijk en we chillen nog wat na voordat we weer richting hotel gaan.
Morgen laatste dagje in Aqaba met een bezoek aan de Moskee, een bezoek aan de Souk en de GPD en Full Maya gaan eindelijk met de semi onderzeeboot mee. De WHT en Moeder Jachthaven gaan opnieuw snorkelen maar dan met een opgeladen GoPro en op andere mooie plekjes.
