Medellin, een stad met vele gezichten……

Na een strak ontbijtje nemen we de taxi naar het centrum van Medellin. Onderweg zien we al veel verschillen met Bogota; veel zwervers en bedelaars bij het centrum en veel vluchtelingen in de parken.

We hebben afgesproken met onze gids in hartje Medellin en het reisgezelschap probeert uit te dokteren waar het precies is, uiteindelijk treffen we Andreas aan bij de ingang van het museum van Antioquia op Botero Plaza.

Andreas is een leuke gast die de deelnemers in een kringgesprek zichzelf laat voorstellen en de reden dat ze mee gaan met deze tour. Nadat de plichtplegingen zijn gedaan, start de tour en horen we alles over de stad en zijn bezienswaardigheden.

We starten dus op Botero Plaza welke in 2002 gecreëerd werd en is gelegen voor de voorgevel van het Museum van Antioquia. Het is 7.000 m2 groot, waarin permanent worden tentoongesteld in de openbare ruimte, 23 monumentale sculpturen van Fernando Botero.

In Medellin gelooft men door de beelden van Botero aan te raken dat dat geluk brengt; dat wordt best veel gedaan want de plekken die het meest aangeraakt worden hebben een lichtere kleur, de patina is nagenoeg verdwenen…….

Via metro station Parque Berrio, waar we een tijdslijn schildering zien die de historische ontwikkeling van Medellin laat zien, lopen we naar de PC Hoofdstraat van Medellin. Vele luxe winkels doen de armoedegrens vergeten die op straat aanwezig is.

We drinken er koffie in een prima koffietent en eten wat lekkere empanadas.

We arriveren bij het park van Bolívar (Parque de Bolívar), zoals het in de volksmond wordt genoemd, is een stadspark. Het park werd ingehuldigd in 1892 en vernoemd naar de bevrijder Simón Bolívar . In 1923 werd in het midden van het park een ruiterstandbeeld opgericht, ontworpen door de Italiaanse beeldhouwer Giovanni Anderlini en gegoten door de Italiaanse beeldhouwer Eugenio Maccagnani .

Aan het noord einde van het park vindt je de Metropolitaanse Kathedraal van Medellín , officieel de Metropolitaanse Kathedraal Basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis, is een katholieke kathedraal gewijd aan de Maagd Maria onder de titel van de Onbevlekte Ontvangenis. Het is gelegen in de wijk Villanueva. Bovendien werd de kerk vroeger genoemd en is het nog steeds bekend, maar in mindere mate, als de kathedraal van Villaneuva.

Via allerlei straatjes waar van alles te zien en te eten, is zoals een heuse gefrituurde mozzarella bom.

Of een kraam vol met bestrijdingsmiddelen, zoals rattengif, mottenballen, mierenverdelger en Roxasect Super.

We komen ogen en oren tekort en uiteindelijk komen we aan bij Plaza San Antonio, waar we halt houden voor een heerlijke verfrissing.

Plaza San Antonio ook wel Caraïben plein genoemd, ligt in het centrale deel van Medellín, tussen de straten Maturín en San Juan en de Avenida Oriental.

Het staat ook wel bekend als San Antonio Park omdat het zuidelijke deel bedekt is met bomen. Het heeft een oppervlakte van 32.690 vierkante meter en heeft het werken van Fernando Botero . Het is geïntegreerd met de San Antonio de Padua-kerk , gebouwd tussen 1884 en 1902 , die een van de grootste koepels van het land heeft.

Op 10 juni 1995 kwamen 23 mensen om het leven door een bom die werd geplaatst in The Bird , een van Botero’s sculpturen op het plein. Botero stemde ermee in het werk te vervangen, maar op voorwaarde dat het samen met de overblijfselen van de vernietigde kopie zou worden tentoongesteld. Beide zijn momenteel te zien.

We lopen weer verder en komen uit bij Plaza Cisneros : Gelegen tussen de EPM-bibliotheek en de gebouwen Vásquez en Carre. Het heeft een bos van lichtmasten, 24 meter hoog. Er zijn 300 palen met 2100 reflectoren (zeven per toren) en 170 lampen op de vloer. Deze elementen worden op hun beurt vermengd met bamboe en waterbronnen. Het is een soort kunstmatig bos, met open ruimtes voor ontmoetingen en grote drukte.

Hier eindigt de tour en wordt Andreas bedankt voor zijn inzet. Het reisgezelschap besluit richting kabelbaan te gaan met de metro om een goed zicht op Medellin te hebben. Met behulp van uiterst vriendelijke ov-assistenten kopen we een ticket waar we de halve stad op kunnen doorkruisen.

De kabelbaan blijkt onderdeel te zijn van het ov-systeem dus kunnen we blijven zitten zonder uit te checken.

Het uitzicht maakt indruk want we kunnen niet alleen het centrum van Medellin aanschouwen ook gaan we over de sloppenwijken waar het zeer onveilig is en we het advies hebben om niet uit te stappen.

We keren terug richting San Antonio waar we ervoor kiezen richting El Poblado te gaan waar zich ook de zona Rosa van Medellin zich bevindt.

Hier zijn vele restaurants en barretjes te vinden. Good old Tripadvisor geeft aan dat er een prima Japans restaurant is waar we heerlijk Sushi en Ramen eten.