Over Damara land en de Klip River Valley

Vanochtend breken we het kampement in Twyfelfontein op en gaan onderweg naar ons nieuwe onderkomen de Grootberg lodge. We reizen door het dun bevolkte stuk wildernis in Namibië. We stoppen regelmatig om het landschap te fotograferen en spotten opnieuw giraffen.

Verkeer is er bijna niet soms komt er een terreinwagen aanstuiven op hoge snelheid wat vaak toeristen of servicewagens zijn. Je ziet ze van verre aankomen, al driftend met een grote stofwolk achter zich aan.

Soms heb je pech als je net ben uitgestapt en zo’n onverlaat jouw in stof hult dan moet je maken dat je het vege lijf red.

Ook zien we vele verlaten winkels langs de weg. Denk nou niet gelijk aan de Hema of Jamin, nee dit zijn houten kramen waar de waar op ligt echter de eigenaar heeft het opgegeven dat er ooit nog klanten langs komen. Vreemd genoeg stoppen er voldoende toeristen die niets kopen maar wel foto’s maken.

Uiteindelijk nemen we de grootberg pas, alsof je in de Franse Alpen naar je ski station rijdt en komen aan op 1540 m.

De conciërge bij de slagboom checkt of onze namen op de lijst staan en inderdaad de slagboom gaat open. De man vraagt nog grijnzend of we gewend zijn om omhoog te rijden hetgeen wij met een vanzelfsprekendheid bevestigen.

Nou lieve lezers boven aangekomen hingen Pensionado en de WHT in de veiligheidsriemen te bungelen en moesten MJ en Ploffer van de hoedenplank geschraapt worden. De woestijntank hat es wieder geschaft de steilste weg ter wereld overwonnen.

We worden allerhartelijkst welkom geheten. Eerst door de manager daarna door de chief happiness officer, Tekla genaamd.

We vallen stil van het uitzicht over de Klip River Vallei.

De lodge is namelijk gesitueerd op de rand van het Etendeka plateau. We krijgen uitleg over de do’s and dont’s binnen het lodge terrein. 12.000 hectare is gereserveerd door de #Khoadi//Hoas-gemeenschap voor natuurbehoud en toerisme, en het is door deze ongerepte wildernis die je te voet of met de auto kunt verkennen om de inwoners van dit afgelegen gebied te ontmoeten. De lodge is een mijlpaal in de Namibische toeristenindustrie, omdat de inkomstenstromen directe voordelen opleveren voor de gemeenschap: niet alleen werkgelegenheid, maar ook hulp bij het verzachten van het conflict tussen mens en natuur via specifieke fondsen die door het bedrijf zijn gereserveerd in combinatie met voortdurende monitoring van de natuur. dankzij de samenwerking van Grootberggidsen met SRT en de gemeenschapsherders. De lodge ondersteunt ook andere natuurbeschermingsprojecten, b.v. door groenten te kopen die door lokale boeren zijn geteeld, door een onderwijsfonds te financieren en door afval in te zamelen om de vervuiling in het gebied tot een minimum te beperken. De lodge heeft sustainability hoog in het vaandel staan, je kan alleen maar apparaten via twee usb aansluitingen opladen en in de douche staat een zinken emmer, die zoals gevraagd jouw douche water opvangt als je het naast je zet als je lekker aan het mandiën ben.

De huisjes waar we slapen zijn ook gesitueerd aan de rand van de klif en we kijken vanuit ons balkon de peilloze diepte in.

De vallei is 60 km lang 4 km breed en 500 diep. Ook het infinity bad is spectaculair gelegen het is alsof je zo de vallei in zwemt.

We besluiten eerst bij te komen van de reis en de klim naar boven. Aangezien het blistering hot is gaan we pas hiken aan het einde van de dag. We melden ons om vijf uur bij Tekla die aangeeft dat we vrijelijk kunnen gaan wandelen, er zijn geen meldingen van leeuwen in de omgeving.

Het is een eenvoudige hike en zelfs een blinde kan hem lopen. Wij eindigen bij een mirador met een uitzicht op de bergpas. Helaas geen beesten maar wel veel sporen van klipgeiten en de schedel van een zebra.

Aangezien we de sun set vanaf het zwembad willen aanschouwen lopen we terug richting lodge, we moeten opschieten want de zon zakt hier sneller dan waar dan ook.

Opnieuw beleven we een mooie sun downer en kunnen we daarna richting diner.

Het begint bijna sleur te worden maar het eten is prima en na het eten gaat het richting bed. We mogen helaas niet nog even bij de drinkplaats gaan kijken daar er leeuwen zijn gesignaleerd; De leeuwen dragen een tag die via geofencing een alarm doet afgaan als de leeuwen nabij de lodge komen. De WHT vindt het wel jammer dat er niet gekeken mag worden maar veiligheid gaat voor alles.

Morgen gaat het gebeuren we gaan op weg naar het fameuze Etosha park.

One thought on “Over Damara land en de Klip River Valley

Leave a Reply