We verlaten Etosha en gaan richting de Caprivi strook, maar voordat we voor dag en dauw kunnen vertrekken moet er eerst getankt worden. We zijn zo vroeg dat het ochtendritueel bij het tankstation nog in volle gang gang is. Met een peilstok wordt de stand gemeten en natuurlijk op allerlei formulieren bijgehouden en afgetekend. Na dit uitvoerige proces zijn wij aan de beurt.
In de tussentijd bekijken we het monument der gevallenen; ter nagedachtenis aan een helikoptercrash waarbij een aantal Namutonies omgekomen zijn.
Na de tankbeurt hebben we nog een close encounter met een enorme solitaire olifant die de weg versperd alsof we niet naar de Lindquist gate mogen om het park te verlaten .
De weg richting Rundu is behoorlijk lang 430 km gelukkig voornamelijk asfaltweg dus geen trilplaten weg.
Onderweg zijn er wat bezienswaardigheden waarvan de Hoba meteoriet de belangrijkste is. We stoppen op een gegeven ogenblik bij het meer Otjikoto dat mooi gelegen is. We parkeren de auto maar al snel blijkt dat voor het bekijken van het meer een dusdanig bedrag in rekening gebracht wordt dat we dat dus maar overslaan. We hebben duidelijk geleerd van het orgelpijpen verhaal.
Het landschap verandert met het verstrijken van de kilometers en het wordt steeds fraaier.
Na een aantal kilometers op een trilweg arriveren we bij de meteoriet en parkeren de auto in de blakerende zon. Hier betalen we ook entreegeld en krijgen een vrolijke gids toegewezen.
Gelukkig draagt de WHT zijn anti meteorieten helm want er is risico op vallende meteorieten,
onze gids heeft een mooi verhaal over de Hoba meteoriet die 80000 jaar geleden als een scheersteen over het water naar de bodem zakte en daarom geen grote inslagkrater veroorzaakte. De Hoba meteoriet is vernoemd naar de boerderij Hoba West, waar hij ligt, niet ver van Grootfontein, in de Otjozondjupa-regio van Namibië . De hoofdmassa wordt geschat op ruim 60 ton. Het is de grootste bekende intacte meteoriet en is ook het meest massieve natuurlijk voorkomende stuk ijzer (eigenlijk ferronikkel ) dat bekend is op het aardoppervlak. De naam “Hoba” komt van een Khoekhoegowab- woord dat “geschenk” betekent. Een boer ontdekte de steen en zaagde er een stuk af wat door de universiteit als extra-terestial werd gedetermineerd. Het blijkt de grootste meteoriet ter wereld te zijn en bestaat uit 84% ijzer en 16% nikkel, met sporen van kobalt en is dus magnetisch.
Tot grote hilariteit van het reisgezelschap worden we door de gids aangespoord een groepsfoto te maken staand bovenop de meteoriet. Ze is erg bedreven in het maken van foto’s en is diep onder de indruk van de kozak die Pensionado maakt, een foto leermomentje.
Voort gaat het en het landschap verandert in Afrikaanse lintbebouwing waar de locals hun zelf gemaakte snuisterijen aanbieden.
Na in totaal zo’n vijf uur onderweg geweest te zijn arriveren wij in Rundu waar wij inchecken bij de Kaisosi River lodge. Opnieuw een fantastisch direct aan de Okovango rivier gelegen onderkomen. We maken snel kwartier want we willen in ieder geval mee met de Sun Downer tour op de rivier en we willen ook nog even chillen bij de bar.
De wijn en het bier smaken het reisgezelschap prima en zeker Moeder Jachthaven en Pensionado zijn in vorm als we uiteindelijk de boot opgaan. Onze gastheren zijn Captain Frans en de steward Frans twee goedgemutste mannen die de boot besturen en bestieren.
MJ zet de hele boot op stelten door iedereen te willen fotograferen en dolle kapriolen uit te halen, Pensionado maakt het nog bonter door op de punt van de boot te balanceren wat de kapitein genoodzaakt de snelheid te verminderen.
Halverwege de tocht leggen we aan in Angola waar Moeder Jachthaven en Kapitein Frans een potje voetbal spelen tegen de plaatselijke jeugd, tot grote hilariteit van de toegestroomde jeugd wordt MJ wel drie keer gepoort.
De sunset is prachtig en na terugkeer hebben we een heerlijk diner aan de beste tafel die onze gerant Abel geregeld heeft.
Morgen op het gemak verder de Caprivi Strook in
